Marka 15 SNP

1. Zaraz o świcie arcykapłani wraz ze starszymi, znawcami Prawa i całą Wysoką Radą odbyli naradę, po czym związali Jezusa, odprowadzili i wydali Piłatowi.

2. Piłat zapytał Go: Czy Ty jesteś królem Żydów? Ty to mówisz — odparł Jezus.

3. Arcykapłani zaś pośpieszyli oskarżać Go o różne rzeczy.

4. Wtedy Piłat znów zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zauważ, że stawiają Ci poważne zarzuty.

5. Ale Jezus nic już nie odpowiedział, tak że się Piłat dziwił.

6. Na każde święto Piłat uwalniał im jednak jednego więźnia, tego, o którego prosili.

7. W tym czasie więziono niejakiego Barabasza. Został on aresztowany wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów dopuścili się zabójstwa.

8. Tłum wystąpił więc z prośbami, aby Piłat uczynił im to, co zawsze.

9. Ten zapytał: Czy chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów?

10. Coraz bardziej uświadamiał sobie bowiem, że arcykapłani wydali Go z zawiści.

11. Arcykapłani zaś tak wpłynęli na ludzi, że ci wybrali Barabasza.

12. Piłat zapytał: A co mam zrobić z tym, którego nazywacie królem Żydów?

13. Ukrzyżuj Go! — zawołali.

14. Na pytanie Piłata: Jakiego zła się dopuścił? oni tym głośniej krzyczeli: Ukrzyżuj Go!

15. Wtedy Piłat, chcąc uczynić zadość żądaniom tłumu, uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

16. Żołnierze odprowadzili Go więc na wewnętrzny dziedziniec pałacu, gdzie zwołali kilkuset żołnierzy.

17. Ubrali Jezusa w purpurowy płaszcz, a na Jego skronie wcisnęli cierniowy wieniec.

18. Następnie zaczęli wiwatować: Witaj, królu Żydów!

19. Bili Go przy tym trzciną po głowie, pluli na Niego i klękając udawali pokłony.

20. A gdy Go wydrwili, zdjęli z Niego purpurowy płaszcz i ubrali Go w Jego własne szaty. Potem zaś wyprowadzili na ukrzyżowanie.

21. Po drodze spotkali Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, który właśnie tamtędy wracał z pola, i zmusili go, aby poniósł Jego krzyż.

22. Tak przyprowadzili Go na miejsce zwane Golgota, co w tłumaczeniu znaczy Miejsce Czaszki.

23. Dawali Mu do picia wino zmieszane z mirrą, ale On nie chciał pić.

24. Wtedy Go ukrzyżowali i rozdzielili Jego szaty, rzucając o nie losy, co kto ma sobie wziąć.

25. A gdy Go ukrzyżowali, była godzina dziewiąta.

26. Umieścili też napis podający powód Jego skazania. Głosił on: Król Żydów.

27. Ukrzyżowali też wraz z Nim dwóch przestępców, jednego po prawej, a drugiego po Jego lewej stronie.

28. W ten sposób wypełniły się słowa Pisma: I uznano Go za jednego z przestępców.

29. A ci, którzy przechodzili obok, kręcili głowami i mówili: Hej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz,

30. zejdź z krzyża i ratuj siebie!

31. Podobnie drwili między sobą arcykapłani wraz ze znawcami Prawa: Innych uratował, a siebie samego uratować nie może.

32. Chrystus, król Izraela — niech teraz zejdzie z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Ubliżali Mu również ci, którzy wraz z Nim byli ukrzyżowani.

33. A około południa całą ziemię zaległa ciemność i trwała aż do godziny piętnastej.

34. O tej też godzinie Jezus zawołał: Eloi, Eloi, lema sabachtani? Co w tłumaczeniu znaczy: Boże mój, Boże mój, dlaczego Mnie opuściłeś?

35. A niektórzy ze stojących obok, gdy to usłyszeli, powtarzali między sobą: Spójrzcie, woła Eliasza.

36. Ktoś podbiegł, nasączył gąbkę kwaśnym winem, zatknął na trzcinę i próbował dać Mu pić, mówiąc do pozostałych: Zostańcie, zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie Go zdjąć.

37. Jezus zaś zawołał donośnym głosem i wydał ostatnie tchnienie.

38. Wtedy zasłona przybytku rozdarła się na dwoje, z góry w dół.

39. A setnik, który stał naprzeciw Niego, gdy zobaczył, w jaki sposób Jezus umarł, stwierdził: Ten człowiek naprawdę był Synem Boga.

40. Były tam również kobiety. Przyglądały się one z daleka. Wśród nich stała Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba Młodszego i Jozesa, oraz Salome.

41. Właśnie one, gdy był w Galilei, chodziły z Nim i usługiwały Mu. Lecz było też wiele innych kobiet, które wraz z Nim przyszły do Jerozolimy.

42. Gdy nastał już wieczór, a był to jeszcze Dzień Przygotowania poprzedzający szabat,

43. przyszedł Józef z Arymatei, szanowany członek Wysokiej Rady, który sam też oczekiwał Królestwa Bożego. Odważnie udał się on do Piłata i prosił o ciało Jezusa.

44. Piłat zdziwił się, że Jezus już nie żyje, przywołał zatem setnika i zapytał go, czy skazaniec dawno umarł.

45. A upewniony przez setnika o śmierci Jezusa, darował Jego ciało Józefowi.

46. Ten zaś kupił płótno, zdjął Go, owinął w nie, złożył w grobowcu wykutym w skale, a na wejście do grobowca zatoczył kamień.

47. Maria Magdalena natomiast i Maria, matka Jozesa, przyglądały się, gdzie Go złożono.