Markos 5 KKDEU

1. Galile Denizi'nin karşı yakasına, Gerasiniler bölgesine vardılar.

2. İsa tekneyi bırakıp kıyıya çıktı. Mezarların arasından çıkan kötü ruhla dolu bir adam O'nu karşıladı.

3. Adam mezarların arasında yaşıyordu. Artık kimse onu bağlayamıyor, zincire vuramıyordu.

4. Gerçi, çok kez prangaya vurulmuş, zincirlerle bağlanmıştı, ama zincirleri kırmış, prangayı parçalamıştı. Hiç kimse onu denetim altına alamıyordu.

5. Gece gündüz mezarlarda, dağlarda çığlık çığlığa bağırır, taşlarla kendini yaralardı.

6. Adam İsa'yı uzaktan görünce O'na tapındı.

7. Ortalığı sarsan bir çığlık atarak, “Ey İsa, yüce Tanrı'nın Oğlu, benden ne istiyorsun?” diye haykırdı, “Tanrı adına sana yalvarırım, bana işkence çektirme!”

8. Çünkü İsa, “Kötü ruh, adamdan çık” demişti.

9. İsa, “Adın ne?” diye sordu. O da, “Adım Lejyon'dur” dedi, “Çünkü sayımız çok.”

10. Kendilerini o bölgenin dışına göndermemesi için İsa'ya çok yalvardı.

11. Orada çok büyük bir domuz sürüsü bayırda otlamaktaydı.

12. Kötü ruhlar İsa'ya, “Bizi domuzlara gönder de onların içine girelim” diye yalvardılar.

13. O da onlara izin verdi. Kötü ruhlar çıkıp domuzların içine girdiler. Sürü uçurumdan aşağı denize uçtu. Yaklaşık iki bin domuz boğuldu.

14. Çobanlar kaçıp kentte, kırsal alanlarda bunu anlattılar. Herkes olup biteni görmeye koştu.

15. İsa'nın yanına vardılar. Cine –Lejyon'a– tutsak adamı giyinmiş, akıllanmış, orada oturur görünce korkuya kapıldılar.

16. Olaya tanık olanlar, cine tutsak adamla domuzların başına geleni halka anlattılar.

17. Ardından da İsa'ya bölgelerini bırakıp gitmesi için yalvarmaya başladılar.

18. İsa tekneye binerken, cine tutsak adam birlikte gitmek için O'na yalvardı.

19. Ama İsa ona engel oldu. “Evine, ailene git” dedi, “Rab'bin senin için yaptıklarını ve sana acıdığını onlara anlat.”

20. Bunun üzerine adam gitti ve İsa'nın kendisi için tüm yaptıklarını Dekapolis dolaylarında yaymaya başladı. Herkes şaşırdı kaldı.

21. İsa yeniden tekneyle karşı yakaya geçtiği zaman, çevresinde büyük bir kalabalık toplandı. İsa deniz kıyısında duruyordu.

22. Sinagog başkanlarından biri, Yairos adında bir adam yaklaştı. İsa'yı görünce ayaklarına kapandı.

23. İçini dökerek O'na yalvardı: “Küçük kızım son nefesini vermek üzere. Ne olur, gel, ellerini onun üstüne koy ki iyileşsin, yaşasın.”

24. İsa onunla birlikte yola çıktı. Büyük bir kalabalık ardından gidiyor, O'nu sıkıştırıyordu.

25. On iki yıldan beri kanaması olan bir kadın yaklaştı.

26. Pek çok doktora başvurmasına karşın, çok çekmişti. Varını yoğunu harcamış, ama iyileşeceğine büsbütün kötüleşmişti.

27. Kadın İsa için söylenenleri duymuştu. Kalabalığın arasından gelip arkadan İsa'nın giysisine dokundu.

28. Çünkü içinden, “Yalnız giysisine dokunsam, hastalığımdan kurtulacağım” diyordu.

29. O anda kanaması durdu. Kadın iyileştiğini bedeninden hissetti.

30. İsa varlığından bir güç çıktığını hemen bildi. Kalabalığın arasından geriye dönerek, “Giysime kim dokundu?” diye sordu.

31. Öğrencileri, “Halkın seni sıkıştırdığını görmene karşın ‘Bana kim dokundu’ mu diyorsun?” dediler.

32. Ama İsa bunu yapanı görmek için çevresine bakıyordu.

33. Kadın kendisine olanları bildiğinden, korka korka, titreyerek geldi. İsa'nın önüne diz çöküp gerçeği O'na anlattı.

34. İsa, “Kızım, imanın seni kurtardı, esenlikle git ve hastalığından kurtul!” dedi.

35. İsa daha konuşurken, sinagog başkanının evinden adamlar gelip, “Kızın öldü” dediler, “Öğretmeni neden hâlâ yoruyorsun?”

36. Ama İsa söylenene aldırış etmeden sinagog başkanına, “Korkma” dedi, “Yalnız iman et!”

37. Petrus, Yakup ve kardeşi Yuhanna'dan başka kimsenin peşinden gelmesine izin vermedi.

38. Sinagog başkanının evine vardıklarında İsa gürültüyle karşılaştı. İnsanlar ağlıyor, çığlık çığlığa bağırıyorlardı.

39. İsa içeri girince onlara, “Neden gürültü yapıyor, ağlıyorsunuz?” dedi, “Çocuk ölmedi. Uyuyor.”

40. O'na alaylı alaylı güldüler. İsa herkesi dışarı çıkardı. Çocuğun babasıyla annesini ve kendisiyle birlikte bulunan üç öğrenciyi yanına alıp çocuğun bulunduğu yere girdi.

41. Çocuğun elinden tutarak ona, “Talita kumi” dedi. Bu, “Küçük kız, sana söylüyorum, ayağa kalk!” demektir.

42. Kız hemen ayağa kalkıp yürüdü. On iki yaşındaydı. Olanlar karşısında herkes şaşkınlıktan donakaldı.

43. İsa bu olayı hiç kimsenin bilmemesi için onları sıkıca uyardı. Sonra kıza yiyecek vermelerini söyledi.