Matteus’ evangelium 12 N78NN

1. På den tid hende det at Jesus gjekk gjennom ein kornåker på ein sabbat. Læresveinane hans var svoltne og tok til å riva av aks og eta.

2. Då farisearane såg det, sa dei til han: «Sjå, no gjer læresveinane dine noko som ingen har lov til å gjera på sabbaten!»

3. Men han svara: «Har de ikkje lese kva David gjorde den gongen han og dei som var med han, vart svoltne?

4. Han gjekk inn i Guds hus og åt skodebrøda, dei som korkje han eller mennene hans hadde lov til å eta, men berre prestane.

5. Eller har de ikkje lese i lova at prestane kvar sabbat krenkjer sabbaten i templet, og likevel er utan skuld?

6. Og det seier eg dykk: Her er det som er større enn templet.

7. Hadde de skjøna kva som ligg i det ordet: Det er miskunn eg vil ha og ikkje offer, så hadde de ikkje dømt dei som er skuldlause.

8. For Menneskesonen er herre over sabbaten.»

9. Så gjekk han derifrå og kom inn i synagoga deira.

10. Der var det ein mann som hadde ei lam hand, og dei spurde Jesus: «Er det tillate å lækja på sabbaten?» Dei ville ha noko å klaga han for.

11. Han svara: «Om ein av dykk hadde ein sau, og han datt i ei grøft på sabbaten, ville han ikkje då få tak i sauen og dra han opp?

12. Kor mykje meir verdt er ikkje eit menneske enn ein sau! Så er det då tillate å gjera godt på sabbaten.»

13. Og han sa til mannen: «Rett ut handa!» Han så gjorde, og handa vart god som den andre.

14. Men farisearane gjekk ut og la planar om korleis dei skulle få rudt han or vegen.

15. Då Jesus fekk vita det, drog han derifrå. Mange fylgde han, og han lækte dei alle.

16. Men han baud dei strengt at dei ikkje måtte gjera han kjend.

17. Såleis skulle det oppfyllast, det som er tala gjennom profeten Jesaja:

18. Sjå, min tenar ¬som eg har valt ut, han som eg elskar ¬og har hugnad i! Eg vil leggja min Ande på han, og han skal kunngjera ¬for folkeslaga det som rett er.

19. Han skal ikkje tretta ¬og ikkje ropa, og ingen skal høyra hans røyst ¬i gatene.

20. Han skal ikkje bryta ¬eit broste sev og ikkje sløkkja ¬ein rykande veik før han har ført retten ¬fram til siger.

21. Og til hans namn ¬skal folkeslaga setja si von.

22. Sidan kom dei til han med ein blind og mållaus mann som var forgjord. Jesus gjorde han god att, så han kunne både tala og sjå.

23. Alt folket vart frå seg av undring og sa: «Det skulle vel ikkje vera Davids-sonen?»

24. Men då farisearane høyrde det, sa dei: «Han kunne ikkje driva ut dei vonde åndene om han ikkje fekk hjelp av Beelsebul, hovdingen deira.»

25. Men Jesus visste kva dei tenkte, og sa til dei: «Eit rike som ligg i strid med seg sjølv, kjem snart til å øydast; og ein by eller ein heim som ligg i strid med seg sjølv, kan ikkje halda seg.

26. Om no Satan driv ut Satan, så er han komen i strid med seg sjølv. Korleis kan då riket hans halda seg?

27. Er det Beelsebul som hjelper meg til å driva ut dei vonde åndene, kven får då dykkar eigne tilhengjarar hjelp frå når dei driv ut ånder? Difor skal dei døma dykk.

28. Men er det ved Guds Ande eg driv ut dei vonde åndene, ja, då er Guds rike kome til dykk.

29. Eller kan nokon gå inn i huset til den sterke og røva det han eig, om han ikkje fyrst har bunde den sterke? Då kan han plyndra huset hans.

30. Den som ikkje er med meg, er imot meg; og den som ikkje samlar med meg, han spreier.

31. Difor seier eg dykk: All synd og spott skal menneska få tilgjeving for, men spott mot Anden skal ikkje tilgjevast.

32. Den som talar eit ord mot Menneskesonen, skal få tilgjeving. Men den som talar mot Den Heilage Ande, skal ikkje få tilgjeving, korkje i denne verda eller i den som kjem.

33. Anten er treet godt, og då er frukta òg god, eller treet er ringt, og då er frukta òg ring. Treet kjenner ein på frukta.

34. Ormeyngel! Korleis kan de som er vonde, seia noko godt? For det hjarta er fullt av, det talar munnen.

35. Eit godt menneske ber fram gode ting av det gode han gøymer på, eit vondt menneske ber fram vonde ting av det vonde han gøymer på.

36. Det seier eg dykk: Kvart gagnlaust ord som folk talar, skal dei svara for på domedag.

37. Ja, etter orda dine vert du frikjend, og etter orda dine vert du felt.»

38. Nokre skriftlærde og farisearar tok då til ords og sa: «Meister, vi ville gjerne sjå deg gjera eit teikn.»

39. Han svara: «Ei vond og utru ætt krev teikn, men ho skal ikkje få noko anna teikn enn Jona-teiknet.

40. For liksom Jona var tre dagar og tre netter i buken på den store fisken, såleis skal Menneskesonen vera tre dagar og tre netter i jord-djupet.

41. Folk frå Ninive skal stå fram i domen saman med denne ætta og føra klagemål mot henne. For dei vende om då Jona forkynte bodskapen sin. Og her er meir enn Jona.

42. Dronninga frå landet i sør skal stå fram i domen saman med denne ætta og føra klagemål mot henne. For ho kom heilt frå verdsens ende og ville høyra Salomos visdom. Og her er meir enn Salomo.

43. Når ei urein ånd fer ut or eit menneske, flakkar ho over vasslause vidder og leitar etter kvilestad, men finn ingen.

44. Då seier ho: Eg vil fara attende til huset mitt som eg flytte ifrå. Og når ho kjem att, finn ho det tomt, feia og fjelga.

45. Då fer ho av stad og får med seg sju andre ånder, verre enn ho sjølv, og dei flytter inn og slår seg til der. Og har det vore ille med det mennesket før, vert det verre no. Såleis kjem det òg til å gå med denne vonde ætta.»

46. Medan han heldt på å tala til folket, kom mor hans og brørne hans. Dei gav seg til utanfor og ville gjerne tala med han.

47. Då var det ein som sa til han: «Mor di og brørne dine står utanfor og vil tala med deg.»

48. Jesus svara han: «Kven er mor mi, og kven er brørne mine?»

49. Så rette han ut handa mot læresveinane sine og sa: «Der er mor mi og brørne mine.

50. For den som gjer det Far min i himmelen vil, han er bror min og syster mi og mor mi.»