Matta 15 KMEYA
1. O zaman Yeruşalimden Ferisiler ve yazıcılar İsaya gelip dediler:
2. İhtiyarların ananesini senin şakirtlerin niçin bozuyorlar? çünkü onlar ekmek yedikleri zaman ellerini yıkamıyorlar.
3. İsa cevap verip onlara dedi: Siz de niçin kendi ananeniz ile Allahın emrini bozuyorsunuz?
4. Zira Allah dedi: “Babana ve anana hürmet et,” ve: “Babaya yahut anaya kötü söyliyen mutlaka öldürülsün.”
5. Fakat siz diyorsunuz: Kim babasına yahut anasına: Benden sana faide olacak şey vakfedilmiştir, derse, babasına hürmet etmiyecektir.
6. Ve siz ananeniz ile Allahın sözünü bozmuş oldunuz. Ey ikiyüzlüler! İşaya:
7. “Bu kavm dudakları ile beni sayarlar,
8. Fakat onların yüreği benden uzaktır.
9. Ve talimat olarak insan emirlerini öğretip, Boş yere bana taparlar,” diye sizin için iyi peygamberlik etmiştir.
10. Ve İsa halkı yanına çağırıp onlara dedi: Dinleyin ve anlayın;
11. ağza giren şey insanı kirletmez; fakat ağızdan çıkan şeydir ki, insanı kirletir.
12. O zaman şakirtler gelip ona dediler: Biliyor musun ki, Ferisiler bu sözü işitince, gücendiler?
13. Fakat İsa cevap verip dedi: Semavî Babamın dikmediği her fidan kökünden sökülecektir.
14. Onları bırakın; onlar körlerin kör kılavuzlarıdır; eğer kör körü yederse, her ikisi de çukura düşer.
15. Ve Petrus ona cevap verip dedi: Bize bu meseli anlat.
16. Ve İsa dedi: Siz de mi hâlâ anlayışsızsınız?
17. Anlamıyor musunuz ki, ağza giren her şey karna geçer, ve mecraya atılır?
18. Fakat ağızdan çıkan şeyler yürekten çıkar, ve insanı onlar kirletir.
19. Çünkü kötü düşünceler, katiller, zinalar, fuhuşlar, hırsızlıklar, yalan şehadetler, küfürler yürekten çıkar.
20. İnsanı kirleten şeyler bunlardır; fakat yıkanmamış ellerle yemek insanı kirletmez.
21. Ve İsa oradan çıkıp Sur ve Sayda taraflarına çekildi.
22. Ve işte, Kenânlı bir kadın o sınırlardan geldi, ve: Ya Rab, bana merhamet eyle, sen, ey Davud oğlu! kızım kötü bir halde cine tutulmuştur, diye bağırdı.
23. Fakat İsa ona bir söz cevap vermedi. Ve şakirtleri gelip: Onu uzaklaştır, çünkü arkamızdan bağırıyor, diyerek İsaya yalvardılar.
24. Fakat İsa cevap verip dedi: Ben İsrail evinin kaybolmuş koyunlarından başkasına gönderilmedim.
25. Fakat kadın geldi ve: Ya Rab, bana yardım et, diye ona tapındı.
26. Ve İsa cevap verip dedi: Çocukların ekmeğini alıp onu köpeklere atmak iyi değildir.
27. Fakat kadın dedi: Evet, ya Rab, zira köpekler de efendilerinin sofrasından düşen kırıntılardan yerler.
28. O zaman İsa cevap verip kadına dedi: Ey kadın, imanın büyüktür; sana istediğin gibi olsun. Ve onun kızı o saatten iyi oldu.
29. Ve İsa oradan gidip Galile denizi yakınına geldi; ve dağın üzerine çıkıp orada oturdu.
30. Ve ona büyük kalabalıklar, beraberlerinde topallar, körler, dilsizler, çolaklar, daha başka bir çokları olarak geldiler; ve onları İsanın ayaklarının yanına bıraktılar, ve İsa onları iyi etti;
31. şöyle ki, dilsizi söyler, çolağı sağlam, körü görür, ve topalı yürür gördükleri zaman, halk şaştılar; ve İsrailin Allahına hamdettiler.
32. Ve İsa şakirtlerini yanına çağırıp dedi: Halka acıyorum, çünkü şimdi üç gündür benimle beraber bulunuyorlar, ve yiyecek bir şeyleri yok; yolda bayılmasınlar diye, ben onları aç salıvermek istemem.
33. Ve şakirtler ona dediler: Issız yerde bu kadar büyük kalabalığı doyuracak kadar ekmeği nereden bulalım?
34. İsa da onlara: Kaç ekmeğiniz var? dedi; ve onlar: Yedi ekmek ve bir kaç küçük balığımız var, dediler.
35. İsa yere otursunlar diye halka emretti,
36. ve yedi ekmeği ve balıkları aldı, ve şükrederek kırıp şakirtlere verdi, şakirtler de halka verdiler.
37. Hepsi de yediler, ve doydular; ve parçalardan artanı yedi sepet dolusu olarak kaldırdılar.
38. Yiyenler de, kadınlar ve çocuklardan başka, dört bin erkek idiler.
39. Ve İsa halkı salıverip kayığa binerek Magadan sınırlarına geldi.