Matta 21 KMEYA

1. VE onlar Yeruşalime yaklaşıp Zeytinlik dağına, Beytfaciye, geldikleri zaman, İsa iki şakirdini göndererek onlara dedi:

2. Karşınızdaki köye gidin, ve hemen, bağlı bir eşekle yanında bir sıpa bulacaksınız; onları çözüp bana getirin.

3. Eğer kimse size bir şey söylerse: Rabbin bunlara ihtiyacı var, dersiniz; hemen, onları gönderecektir.

4. İmdi, peygamber vasıtası ile:

5. “Sion kızına diyin: İşte, Kıralın, alçak gönüllü, Bir eşek üzerine, evet, eşek yavrusu sıpa üzerine Binmiş, sana geliyor,” diye söylenen söz yerine gelmek için bu vaki oldu.

6. Ve şakirtler gittiler, İsanın kendilerine emrettiği gibi yaptılar.

7. Ve eşekle sıpayı getirdiler; onların üzerine esvaplarını koydular, ve İsa üzerine bindi.

8. Ve halktan ekserisi esvaplarını yolun üzerine serdiler, ve başkaları ağaçlardan dallar kesip onları yolun üzerine seriyorlardı.

9. İsanın önünden giden ve ardından gelen kalabalıklar: Davud oğluna Osanna! RABBİN ismile gelen mubarek olsun; en yücelerde Osanna! diye bağırıyorlardı.

10. İsa Yeruşalime vardığı zaman, bütün şehir: Bu kimdir? diyerek sarsıldı.

11. Ve kalabalıklar: Galilenin Nâsıra şehrinden İsa peygamber budur, dediler.

12. Ve İsa Allahın mabedine girdi, bütün mabette alış veriş edenleri dışarı attı; sarrafların masalarını, ve güvercin satanların iskemlelerini devirdi.

13. Ve onlara dedi: “Benim evime dua evi denilecek,” diye yazılıdır; fakat siz onu haydut ini yapıyorsunuz.

14. Ve mabette kendisine körler ve topallar geldiler, ve İsa onları iyi etti.

15. Fakat başkâhinler ve yazıcılar, onun yaptığı şaşılacak işleri ve mabette: Davud oğluna Osanna, diye bağıran çocukları görünce güçlerine giderek, ona dediler:

16. Bunların ne söylediğini işitiyor musun? İsa da onlara dedi: Evet: “Küçük çocukların ve emzikte olanların ağzından hamdi ikmal ettin,” sözünü hiç okumadınız mı?

17. Ve İsa onları bırakıp şehirden dışarı, Beytanyaya, çıktı, ve orada geceledi.

18. Ve İsa sabahlayın şehre dönerken acıktı.

19. Yol kenarında bir incir ağacı görüp ona geldi; ancak yapraktan başka onda bir şey bulmadı; ve İsa ona dedi: Artık senden ebediyen meyva çıkmasın. Ve incir ağacı hemen kurudu.

20. Şakirtleri bunu görünce: İncir ağacı hemen nasıl kurudu! diyerek şaştılar.

21. İsa cevap verip onlara dedi: Doğrusu size derim: Eğer imanınız olup şüphe etmezseniz, yalnız bu incir ağacına olanı yapacak değilsiniz, fakat bu dağa: Kalk, denize atıl, derseniz, olacaktır.

22. Ve duada iman ederek her ne dilerseniz alacaksınız.

23. Ve İsa mabede geldiği zaman, öğretmekte iken başkâhinler ve kavmın ihtiyarları onun yanına vardılar, ve: Bu şeyleri ne salâhiyetle yapıyorsun? ve sana bu salâhiyeti kim verdi? dediler.

24. İsa onlara cevap verip dedi: Ben de size bir söz soracağım, onu bana söylerseniz, bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı ben de size söylerim.

25. Yahyanın vaftizi neredendi? Gökten mi, yahut insanlardan mı? Ve onlar aralarında söyleşip dediler: Eğer gökten dersek, bize diyecek: Öyle ise, niçin ona iman etmediniz?

26. Fakat insanlardan dersek, halktan korkarız, çünkü hepsi Yahyayı peygamber sayarlar.

27. Ve İsaya cevap verip: Bilmiyoruz, dediler. İsa da onlara dedi: Ben de size bu şeyleri ne salâhiyetle yaptığımı söylemem.

28. Fakat size nasıl görünüyor? Bir adamın iki oğlu vardı; ve birincisine gelip: Oğlum, bugün git, bağda işle, dedi.

29. O da cevap verip: İstemiyorum, dedi. Fakat sonradan nadim olup gitti.

30. Adam ikincisine gelip yine öyle dedi. O cevap verip: Ben giderim, efendim, dedi; ve gitmedi.

31. İkisinden hangisi babasının muradını yapmış oldu? Onlar: Birincisi, dediler. İsa onlara dedi: Doğrusu size derim: Vergi mültezimleri ve fahişeler Allahın melekûtuna sizden önce giriyorlar.

32. Çünkü Yahya size salâh yolunda geldi, siz ona inanmadınız; fakat vergi mültezimleri ve fahişeler ona inandılar. Ve siz onu gördüğünüz halde, ona inanmak için sonradan nadim olmadınız.

33. Başka bir meseli dinleyin: Ev sahibi bir adam vardı, bağ dikip etrafına çit çevirdi, içinde bir mâsara kazdı, bir kule yaptı, ve onu bağcılara kiralıyıp başka memlekete gitti.

34. Meyva vakti yaklaşınca, meyvalarını almak için hizmetçilerini bağcılara gönderdi.

35. Bağcılar onun hizmetçilerini tutup kimini dövdüler, kimini öldürdüler, kimini de taşladılar.

36. O tekrar öncekilerden daha çok başka hizmetçiler gönderdi; bağcılar onlara da yine öyle yaptılar.

37. Fakat sonradan: Oğlumu sayarlar, diye, onlara oğlunu gönderdi.

38. Bağcılar, oğlu görünce, aralarında: Bu mirasçıdır; gelin, onu öldürüp mirasına konalım, dediler.

39. Ve bağcılar onu tutup bağdan dışarı attılar, ve öldürdüler.

40. İmdi, bağın sahibi geldiği zaman, bu bağcılara ne yapacaktır?

41. Onlar İsaya dediler: Bu kötü adamları kötü surette helâk edip meyvasını mevsiminde kendisine verecek olan bağcılara bağı kiralıyacaktır.

42. İsa onlara dedi: Siz kitapta: “Yapıcıların reddettikleri taş, Köşenin başı oldu; Bu, Rab tarafından oldu, Ve o, gözlerimizde şaşılacak iştir,” sözünü hiç okumadınız mı?

43. Bundan dolayı size derim, Allahın melekûtu sizden alınacak, ve onun meyvalarını yetiştirecek bir millete verilecektir.

44. Ve bu taşın üzerine düşen parçalanacak, o da kimin üzerine düşerse onu toz gibi dağıtacaktır.

45. Başkâhinler ve Ferisiler onun mesellerini işitince, kendileri için söylediğini anladılar.

46. Ve onu tutmak istedilerse de, halktan korktular, çünkü onlar İsayı peygamber sayarlardı.