Profeten Mika 1 N78NN

1. Dette er Herrens ord som kom til Mika frå Moresjet på den tid då Jotam, Akas og Hiskia var kongar i Juda, dei syner han fekk om Samaria og Jerusalem.

2. Høyr, alle de folkeslag! Lyd etter, du jord ¬og alt som på deg er! Herren Gud skal vitna ¬mot dykk, vitna frå sitt heilage tempel.

3. Sjå, Herren går ut ¬frå sin bustad, stig ned og skrid fram ¬over høgdene på jorda.

4. Fjella brånar under han, og dalane rivnar, som voks når det brånar i eld, som vatn når det renn ¬utfor stup.

5. Alt dette hender fordi Jakob har falle frå, fordi Israel har synda. Kva er så Jakobs fråfall? Er det ikkje Samaria? Og kva er Judas synd? Er det ikkje Jerusalem?

6. Men eg skal gjera Samaria ¬til ei steinrøys og marka i byen ¬til vingardsjord. Eg velter steinane ned i dalen og legg ¬byens grunnvollar berre.

7. Alle gudebileta der ¬skal knusast og horegåvene brennast i eld, avgudsbileta gjer eg til inkjes. Med horeløn er dei samla, og til horeløn skal dei verta.

8. Difor må eg klaga og jamra, gå berrføtt og naken ikring, klaga som sjakalen og jamra som strutsen.

9. For Juda har fått eit slag, og såret er ulækjande. Det har nått til porten ¬åt mitt folk, heilt til Jerusalem.

10. Fortel ikkje dette i Gat! Hald opp med gråt og skrik! Velt dykk i støvet i Bet-Leafra!

11. Far nakne og vanæra bort, de som bur i Sjafir! Folket i Sa’anan vågar seg ikkje ut. Klageropa i Bet-Haesel riv grunnen bort under dykk.

12. Korleis kan folket i Marot venta seg noko godt, når ulukke frå Herren slår ned ved Jerusalems port?

13. Spenn hestane for vogna, de Lakisj-buar! De vart opphav til Sions synd. Hjå dykk er Israels fråfall ¬å finna.

14. Lat Moresjet-Gat få ¬avskilsgåve! Som ein sviktande bekk er husa i Aksib ¬for Israels kongar.

15. Endå ein gong ¬sender eg mot dykk, de Maresja-buar, ein som skal leggja dykk ¬under seg. Han kjem til Adullam, ¬Israels prydnad.

16. Klypp deg snau, rak håret av i sorg over borna dine! Gjer hovudet snautt ¬som eit gribbehovud, for dei er førte bort ifrå deg!