Liczb 17 SNP
1. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
2. Powiedz Eleazarowi, synowi kapłana Aarona, aby pozbierał z pogorzeliska kadzielnice. Ich żarzącą się zawartość niech rozrzuci gdzieś dalej, ponieważ były one poświęcone.
3. Kadzielnice tych ludzi, którzy zgrzeszyli kosztem własnego życia, przekujcie na blachy do pokrycia ołtarza, gdyż ofiarowano je PANU i są przez to święte. Niech też będą przestrogą dla synów Izraela!
4. Kapłan Eleazar zebrał więc brązowe kadzielnice przyniesione przez tych, którzy zginęli w płomieniach, i polecił je przekuć na powłokę ołtarza.
Szemranie z powodu strat po buncie Koracha5. Miało to stanowić ostrzeżenie dla Izraelitów, aby nikt, kto nie jest potomkiem Aarona, nie przystępował do składania kadzidła przed PANEM i nie stał się przez to jak Korach i jego zwolennicy, których PAN przestrzegał za pośrednictwem Mojżesza.
6. Nazajutrz jednak całe zgromadzenie Izraelitów znów szemrało przeciw Mojżeszowi i Aaronowi. To wy spowodowaliście śmierć ludu PANA — zarzucali im.
7. A gdy grono ludzi przeciwnych Mojżeszowi i Aaronowi zaczęło się powiększać i skierowało się ku namiotowi spotkania, namiot został okryty przez obłok i ukazała się chwała PANA.
8. Gdy Mojżesz z Aaronem stanęli przed namiotem spotkania,
9. PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy:
10. Odsuńcie się od tego zgromadzenia, a zniszczę je w jednej chwili! Oni jednak padli na swoje twarze,
11. po czym Mojżesz powiedział do Aarona: Weź kadzielnicę, nabierz do niej ognia z ołtarza, nałóż kadzidła i udaj się czym prędzej do zgromadzonych. Dokonaj tam za nich przebłagania, ponieważ gniew PANA zaczął już zbierać śmiertelne żniwo.
12. Na te słowa Aaron chwycił kadzielnicę i pobiegł w sam środek zebrania. Lud padał już tam rażony przez plagę. Aaron nałożył kadzidła i dokonał przebłagania za lud —
13. stanął pomiędzy martwymi i żywymi i plaga została wstrzymana.
14. Lecz zanim do tego doszło, padło czternaście tysięcy siedemset osób, oprócz tych, którzy stracili życie w związku ze sprawą Koracha.
Laska Aarona15. Gdy niebezpieczeństwo zostało zażegnane i plaga została powstrzymana, Aaron wrócił do Mojżesza przed wejście do namiotu spotkania.
16. PAN natomiast przemówił do Mojżesza tymi słowy:
17. Powiedz synom Izraela, aby przedstawiciel każdego pokolenia dał ci swoją laskę. Weź laskę od księcia każdego rodu, razem dwanaście lasek. Na lasce każdego wypisz jego imię.
18. Imię Aarona wypisz na lasce Lewiego, ponieważ każdy ród może dać tylko jedną laskę należącą do jego naczelnika.
19. Następnie złóż te laski w namiocie spotkania przed skrzynią Świadectwa, tam, gdzie spotykam się z wami.
20. I sprawię, że laska tego, którego wybiorę, zakwitnie. W ten sposób uśmierzę szemranie synów Izraela przeciw wam.
21. Gdy Mojżesz przekazał Izraelitom te słowa, książęta dali mu swoje laski, po jednej z każdego rodu, razem dwanaście lasek. Była wśród nich również laska Aarona.
22. Mojżesz złożył je wszystkie przed PANEM w namiocie spotkania.
23. Nazajutrz, gdy Mojżesz wszedł do namiotu Świadectwa, laska Aarona z domu Lewiego kwitła! Wypuściła pączki, pojawiły się na niej kwiaty i dojrzałe migdały!
24. Mojżesz wyniósł je sprzed PANA i pokazał wszystkim Izraelitom. Oni zaś obejrzeli je i każdy wziął swoją laskę.
25. Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Odnieś laskę Aarona przed skrzynię Świadectwa. Niech tam pozostanie jako znak dla buntowników, aby ustało ich szemranie przeciw Mnie i aby nie pomarli.
26. I Mojżesz postąpił dokładnie tak, jak mu polecił PAN.
27. Wtedy Izraelici wyznali wobec Mojżesza: Wkrótce wszyscy skonamy! Zginiemy! Nikt nie pozostanie!
28. Każdy zginie! Umrze każdy, kto zbliży się do przybytku PANA. Czy mamy pomrzeć doszczętnie?