Liczb 19 SNP

1. PAN przemówił do Mojżesza i Aarona tymi słowy:

2. Oto ustawa nadana w Prawie przez PANA. Powiedział On: Przekaż synom Izraela, aby wybrali Mi czerwoną jałówkę, nieskazitelną, bez najmniejszej wady, taką, na którą jeszcze nie wkładano jarzma.

3. Jałówkę tę przekażecie kapłanowi Eleazarowi, który każe wyprowadzić ją na zewnątrz obozu i dokonać uboju w swojej obecności.

4. Kapłan Eleazar weźmie nieco jej krwi na palec i pokropi tą krwią siedem razy na wprost, w kierunku namiotu spotkania.

5. Następnie rozkaże spalić tę jałówkę w swojej obecności. Spalona zostanie jej skóra, mięso, krew oraz zawartość jelit.

6. W trakcie palenia kapłan weźmie kawałek cedrowego drewna, hizop oraz szkarłatny karmazyn i wrzuci w środek ognia z płonącą jałówką.

7. Potem wypierze on swoje szaty, umyje w wodzie ciało i będzie mógł wejść do obozu. Tam jednak będzie nieczysty aż do wieczora.

8. Swoje szaty wypierze również ten, który spalił jałówkę. On też umyje w wodzie swoje ciało i będzie nieczysty aż do wieczora.

9. Człowiek czysty natomiast zbierze popiół po spalonej jałówce i złoży go na zewnątrz obozu, w miejscu czystym. Popiół ten będzie przechowywany na użytek zgromadzenia synów Izraela do przygotowywania wody oczyszczenia, spalona jałówka była bowiem ofiarą za grzech.

10. Ten, który zebrał po niej popiół, wypierze swoje szaty i będzie nieczysty aż do wieczora. Będzie to dla was, synów Izraela, oraz dla cudzoziemców mieszkających wśród was, ustawą wieczystą.

11. Kto dotknie jakiejkolwiek zmarłej osoby, będzie nieczysty przez siedem dni.

12. Swego oczyszczenia dokona w trzecim i siódmym dniu — i wówczas będzie czysty. Jeśli w tych dniach się nie oczyści, pozostanie nieczysty.

13. Każdy, kto dotknie zmarłego, czyli ciała zmarłej osoby, a nie oczyści się, skala przybytek PANA. Taka osoba zostanie usunięta z Izraela. Nie została ona bowiem pokropiona wodą oczyszczenia, jest nieczysta i jej nieczystość wciąż na niej ciąży.

14. Prawo stanowi dalej: Gdy człowiek umrze w namiocie, to każdy, kto do tego namiotu wejdzie, i każdy, kto by w nim przebywał, będzie nieczysty przez siedem dni.

15. Będzie w nim też nieczyste każde naczynie otwarte, niezabezpieczone pokrywą przytwierdzoną sznurem.

16. Każdy też, kto na otwartym polu dotknie człowieka zabitego mieczem, zmarłego z przyczyn naturalnych, ludzkich kości albo grobu, będzie nieczysty przez siedem dni.

17. W takim przypadku należy wziąć dla tego nieczystego nieco popiołu z pogorzeliska po ofierze za grzech i zalać ten popiół w naczyniu świeżą wodą.

18. Człowiek czysty powinien następnie wziąć hizop, zanurzyć go w tej wodzie i pokropić namiot, wszystkie naczynia i wszystkie obecne w nim osoby oraz tego, który dotknął kości, człowieka zabitego, zmarłego albo grobu.

19. Osoba czysta pokropi nieczystą trzeciego i siódmego dnia. W ten sposób siódmego dnia ją oczyści, a osoba wcześniej nieczysta wypierze swoje szaty, umyje się w wodzie — i wieczorem będzie już czysta.

20. Człowiek natomiast, który skalał się, ale się nie oczyścił, zostanie usunięty ze wspólnoty, ponieważ zbezcześcił miejsce święte PANA, nie został skropiony wodą oczyszczenia i trwa w stanie nieczystości.

21. Będzie to dla was wieczystą ustawą. Ten, kto skrapia wodą oczyszczenia, wypierze swoje szaty, a ten, kto tej wody dotyka, będzie nieczysty aż do wieczora.

22. Wszystko, czegokolwiek człowiek nieczysty dotknie, będzie nieczyste, osoba zaś, która dotknie człowieka nieczystego, sama będzie nieczysta do wieczora.