Fjerde Mosebok 22 N78NN

1. Israelittane heldt fram på ferda og slo leir på slettene i Moab, på hi sida av Jordan, midt for Jeriko.

2. Då Balak, son til Sippor, såg alt det Israel hadde gjort med amorittane,

3. vart redsla stor mellom moabittane for dette folket som var så talrikt. Dei grua seg for å møta israelittane.

4. Moabittane sa til dei eldste i Midjan: «No kjem denne store hopen til å eta opp alt ikring oss, liksom oksane når dei gneg bøen snau.» På den tid var Balak, son til Sippor, konge i Moab.

5. Han sende bod til Bileam, son til Beor, i Petor, som ligg ved elva i det landet der han hadde frendane sine. Dei skulle be han koma og seia: «Sjå, eit folk har fare ut frå Egypt. Dei er så mange at dei fyller heile landet og har slege seg ned beint framfor meg.

6. No må du koma og forbanna dette folket. Dei er for sterke for meg. Kanskje eg då kan vinna over dei og driva dei ut or landet. For eg veit at den du velsignar, er velsigna, og den du forbannar, er forbanna.»

7. Dei eldste i Moab og Midjan tok av stad, og dei hadde spåmannsløn med seg. Då dei kom til Bileam, bar dei fram bodet frå Balak.

8. Han sa til dei: «Ver her i natt, så skal eg la dykk få det svaret som Herren gjev meg.» Så gav Moab-hovdingane seg til hjå Bileam.

9. Gud kom til Bileam og sa: «Kva er det for folk du har hjå deg?»

10. Han svara: «Balak, son til Sippor, kongen i Moab, har sendt dette bodet til meg:

11. Sjå, eit folk har kome frå Egypt. Dei er så mange at dei fyller heile landet. Kom no og forbanna dei for meg! Kanskje eg då kan strida mot dei og driva dei ut or landet.»

12. Gud sa til Bileam: «Gå ikkje med dei! Du skal ikkje forbanna dette folket; for det er velsigna.»

13. Då Bileam stod opp om morgonen, sa han til hovdingane som Balak hadde sendt: «Far heim att til landet dykkar! Herren gjev meg ikkje lov til å fylgja med dykk.»

14. Så tok Moab-hovdingane av stad. Dei kom til Balak og fortalde at Bileam ikkje ville vera med dei.

15. Då sende Balak andre hovdingar, fleire og gjævare enn dei fyrste.

16. Dei kom til Bileam og sa: «Så seier Balak, son til Sippor: Sei ikkje nei, men kom til meg!

17. Eg vil visa deg stor ære, og alt det du bed om, skal eg gjera. Kom berre og forbanna dette folket for meg!»

18. Bileam svara kongsmennene: «Om Balak gav meg alt det sølv og gull han har i huset sitt, kunne eg ikkje gjera noko, korkje smått eller stort, som går imot det Herren min Gud har sagt.

19. Ver no her i natt, de òg, så får eg vita kva Herren vil seia meg.»

20. Om natta kom Gud til Bileam og sa til han: «Er desse mennene komne hit for å henta deg, så stå opp og gå med dei! Men gjer ikkje anna enn det eg seier deg!»

21. Om morgonen stod Bileam opp, sala eselet sitt og tok ut saman med Moab-hovdingane.

22. Men Gud vart brennande harm fordi han fylgde med. Difor stelte Herrens engel seg framfor han på vegen som ein motstandar. Då han kom ridande på eselet sitt i lag med dei to tenarane sine,

23. fekk eselet auga på Herrens engel som stod der på vegen med drege sverd i handa. Eselet tok av frå vegen og gjekk ut på marka. Men Bileam ville ha det inn att på vegen og gav det eit slag.

24. Sidan stelte Herrens engel seg på ein smal veg mellom vingardane. Det var steingard på begge sider.

25. Då eselet såg Herrens engel, pressa det seg inn til muren og klemde foten åt Bileam mot steinane. Då slo han til det att.

26. Endå ein gong gjekk Herrens engel framom og stelte seg på ein trong stad. Der var det ikkje råd å vika unna, korkje til høgre eller venstre.

27. Då eselet atter fekk auga på Herrens engel, la det seg ned under Bileam. No vart Bileam brennande harm og slo til eselet med staven sin.

28. Då gav Herren eselet mål og mæle, og det sa til Bileam: «Kva har eg gjort deg? No er det tredje gongen du slår meg.»

29. Bileam svara: «Du har halde meg for narr. Hadde eg berre eit sverd i handa, skulle eg drepe deg med det same!»

30. Men eselet sa til Bileam: «Er ikkje eg eselet ditt, som du alltid har ride på, heilt til denne dag? Har eg nokon gong hatt for vane å gjera slikt mot deg?» «Nei,» svara Bileam.

31. Då opna Herren augo hans, og han såg Herrens engel som stod på vegen med drege sverd i handa. Straks kasta han seg ned og bøygde seg med andletet mot jorda.

32. Herrens engel sa til han: «Kvifor har du tre gonger slege eselet ditt? Sjå, eg har gått ut for å stå deg imot. For eg ser at dette er ei farleg ferd.

33. Eselet såg meg og tok av vegen for meg alle tre gongene. Hadde det ikkje det gjort, ville eg no ha drepe deg, men spart eselet.»

34. Då sa Bileam til Herrens engel: «Eg har synda, for eg skjøna ikkje at du stod framfor meg på vegen. Har du noko imot denne ferda, skal eg venda heim att.»

35. Herrens engel svara: «Nei, far med desse mennene! Men sei ikkje anna enn det eg byd deg!» Så fylgde Bileam med hovdingane åt Balak.

36. Då Balak fekk høyra at Bileam kom, tok han av stad og møtte han i Ir-Moab, som ligg ved Arnon, i utkanten av landet.

37. Balak sa til Bileam: «Kvifor kom du ikkje då eg sende bod etter deg? Trur du ikkje eg kan visa deg ære?»

38. Bileam svara: «Når eg no er komen til deg, kan eg då tala fritt? Dei orda som Gud legg meg i munnen, må eg tala.»

39. Så fylgde Bileam med kong Balak, og dei kom til Kirjat-Husot.

40. Der slakta Balak storfe og småfe og sende til Bileam og dei hovdingane som var med han.

41. Morgonen etter tok kongen Bileam med seg og førte han opp på Ba’al-haugen. Derifrå kunne han sjå utkanten av Israels-leiren.