Liczb 31 SNP

1. PAN przemówił też do Mojżesza tymi słowy:

2. Pokieruj zemstą synów Izraela na Midianitach. Potem zostaniesz przyłączony do swoich przodków.

3. Mojżesz przekazał więc ludowi: Uzbrójcie spośród siebie ludzi. Niech będą gotowi wyruszyć w zastępie do walki z Midianitami. Mają wywrzeć na Midianie zemstę nakazaną przez PANA.

4. Wystawcie do zastępu po tysiącu zbrojnych na plemię ze wszystkich plemion Izraela.

5. Tak też uczyniono. Każde plemię wystawiło po tysiącu zbrojnych i powstał zastęp złożony z dwunastu tysięcy.

6. Mojżesz wysłał ich do walki — po tysiącu z każdego plemienia — razem z synem kapłana Eleazara, Pinechasem, zaopatrzonym w święte sprzęty i trąby do sygnałów bojowych.

7. W ten sposób Izraelici wyruszyli do walki z Midianem, tak jak PAN polecił Mojżeszowi, i wybili wszystkich mężczyzn wroga.

8. Zginęło przy tym pięciu królów midiańskich: Ewi, Rekem, Sur, Chur i Reba, a wśród pobitych poległ od miecza również Bileam, syn Beora.

9. Kobiety natomiast i ich dzieci zostały przez Izraelitów uprowadzone. Zagarnęli również całe bydło Midianu, ich stada oraz mienie,

10. a wszystkie miasta i osady na obszarze ich zamieszkania Izraelici puścili z dymem.

11. Cały łup i wszelką zdobycz — w ludziach i bydle —

12. Izraelici poprowadzili do Mojżesza, do kapłana Eleazara i do całego zgromadzenia synów Izraela. Poprowadzili tych uprowadzonych, całą zdobycz i łup, do obozu na stepach Moabu, które rozciągają się nad Jordanem naprzeciw Jerycha.

13. Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy książęta zgromadzenia wyszli im naprzeciw poza obóz.

14. Przy spotkaniu Mojżesz rozgniewał się na ustanowionych nad wojskiem dowódców tysięcy i setników, wracających z wyprawy wojennej:

15. Czyżbyście zostawili przy życiu kobiety? — zapytał. —

16. Przecież to przez nie, i za radą Bileama, Izraelici dopuścili się niewierności wobec PANA, oddając cześć Peorowi, tak że w zgromadzeniu PANA wybuchła plaga.

17. Wybijcie więc zaraz wszystkich chłopców wśród dzieci. Zabijcie też każdą kobietę, która obcowała z mężczyzną.

18. Zostawcie dla siebie tylko te młode kobiety, które nie obcowały z mężczyzną.

19. Sami ponadto pozostańcie na zewnątrz obozu przez siedem dni. Każdy, kto zabił człowieka, i każdy, kto dotknął poległego, niech się oczyści w trzecim i w siódmym dniu. Oczyśćcie się wraz z tymi, których uprowadziliście.

20. Oczyśćcie też każdą szatę i każdy przedmiot skórzany, każdy wyrób z koziej sierści i każdy przedmiot drewniany.

21. Kapłan Eleazar ogłosił zaś wojownikom, którzy brali udział w bitwie: Oto ustawa zawarta w Prawie, nadana przez PANA Mojżeszowi:

22. Ogniem oczyścicie tylko złoto i srebro, miedź i żelazo oraz cynę i ołów.

23. Każdy przedmiot, który nie pali się w ogniu, przepuścicie przez ogień i będzie czysty. Oczyśćcie go też w wodzie oczyszczenia. Wszystko natomiast, co spłonęłoby w ogniu, potraktujcie tylko wodą.

24. Siódmego dnia wypierzcie swoje szaty, oczyśćcie się, a następnie wejdźcie do obozu.

25. PAN polecił też Mojżeszowi:

26. Wraz z kapłanem Eleazarem i naczelnikami rodów Izraela zróbcie spis całej zdobyczy, wziętych do niewoli ludzi i zdobytego bydła.

27. Następnie podziel tę zdobycz na pół pomiędzy uczestników wyprawy, którzy wzięli udział w walce, i pomiędzy resztę zgromadzenia.

28. Pobierz także od wojowników, którzy brali udział w walce, dar na rzecz PANA, to jest jedną na pięćset osobę, bydlę, osła i owcę.

29. Pobierzcie to z przypadającej na nich połowy i przekażcie kapłanowi Eleazarowi jako szczególny dar dla PANA.

30. Co do połowy przypadającej na synów Izraela, weź jedno na pięćdziesiąt, człowieka, bydlę, osła lub owcę, i przekaż Lewitom pełniącym obowiązki w przybytku PANA.

31. Mojżesz i kapłan Eleazar uczynili więc tak, jak PAN polecił Mojżeszowi.

32. Zdobycz, to jest to, co zachowało się jako łup walczących, obejmowała: sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy owiec,

33. siedemdziesiąt dwa tysiące sztuk bydła rogatego,

34. sześćdziesiąt jeden tysięcy osłów

35. i trzydzieści dwa tysiące kobiet, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną.

36. Na połowę, czyli na dział tych, którzy wzięli udział w walce, złożyło się: trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec,

37. z czego dar na rzecz PANA objął sześćset siedemdziesiąt pięć sztuk;

38. trzydzieści sześć tysięcy sztuk bydła rogatego, z czego dar na rzecz PANA objął siedemdziesiąt dwie sztuki;

39. trzydzieści tysięcy pięćset osłów, z czego dar na rzecz PANA objął sześćdziesiąt sztuk i jedną,

40. oraz szesnaście tysięcy osób, z których dar na rzecz PANA objął trzydzieści dwie.

41. Ten dar na rzecz PANA, jako dar szczególny, Mojżesz przekazał kapłanowi Eleazarowi, tak jak PAN polecił Mojżeszowi.

42. Z kolei na połowę przypadającą na Izraelitów, którą Mojżesz oddzielił od części należnej walczącym,

43. złożyło się: trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset owiec,

44. trzydzieści sześć tysięcy sztuk bydła rogatego,

45. trzydzieści tysięcy pięćset osłów

46. i szesnaście tysięcy osób.

47. Z tej połowy przypadającej na Izraelitów Mojżesz ujął jedno na pięćdziesiąt, osobę oraz bydlę, i przekazał tę część Lewitom pełniącym obowiązki w przybytku PANA, tak jak PAN polecił Mojżeszowi.

48. Wtedy przystąpili do Mojżesza ludzie postawieni nad wojskiem, dowódcy tysięcy oraz setnicy,

49. i donieśli Mojżeszowi: My, twoi słudzy, dokonaliśmy spisu podległych nam wojowników i stwierdziliśmy, że nikogo wśród nich nie brakuje.

50. Każdy z nas składa zatem jako ofiarę dla PANA to, co znalazł wykonane ze złota: bransoletę, naramiennik, pierścień, kolczyk lub naszyjnik. Składamy to dla dokonania przebłagania za nas przed PANEM.

51. Mojżesz i kapłan Eleazar przyjęli zatem od nich przedmioty wykonane ze złota.

52. Wtedy okazało się, że całego złota przekazanego przez dowódców tysięcy i przez setników tytułem szczególnego daru dla PANA było szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt sykli.

53. Co do wojowników z zastępu, to każdy zdobywał łup dla siebie.

54. Mojżesz i kapłan Eleazar wzięli złoto przekazane przez dowódców tysięcy oraz przez setników setek i przynieśli je do namiotu spotkania, by przypominało PANU o synach Izraela.