Abdiasza 1 SNP

1. Widzenie Abdiasza. Tak mówi Wszechmocny PAN o Edomie: Usłyszeliśmy wieść od PANA i do narodów wyruszył już goniec: Wstańcie! Wyruszmy przeciwko niemu na wojnę!

2. Oto uczynię cię małym wśród narodów — będziesz bardzo wzgardzony.

3. Zwiodła cię pycha twego serca, ty, mieszkańcu szczelin skalnych! Siedzibę masz wysoko, więc mówisz w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię?

4. Otóż choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł, choćbyś pośród gwiazd uwił sobie gniazdo, i stamtąd cię sprowadzę — oświadcza PAN.

5. Gdyby złodzieje przyszli do ciebie, gdyby nocni rabusie — o, jakże będziesz zniszczony! — czy nie ukradliby tylko tego, po co przyszli? Gdyby zbierający winogrona przybyli do ciebie, czy nie zostawiliby za sobą pojedynczych gron?

6. Ezaw zostanie dokładnie przeszukany, przetrząśnięte będą jego tajne skarbce!

7. Aż po granicę cię przegnają! Oszukają cię wszyscy twoi sprzymierzeńcy, pokonają twoi sojusznicy; ci, którzy jedzą twój chleb, zastawią na ciebie sidła — a ty dasz się zaskoczyć.

8. Tak, w tym dniu — oświadcza PAN — wytępię mędrców z Edomu i roztropnych — z góry Ezawa.

9. Wtedy przerażą się twoi waleczni, Temanie, tak że będzie wycięty każdy z góry Ezawa — z powodu zbrodni.

10. Ze względu na gwałt na twoim bracie Jakubie, okryje cię wstyd i będziesz wycięty na wieki.

11. W czasie, kiedy stałeś na uboczu, kiedy obcy rabowali jego dobra, cudzoziemcy wkroczyli do jego bram i o Jerozolimę rzucali los — ty też byłeś jak jeden z nich!

12. Nie przyglądaj się bratu w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się, że zagłada spotkała synów Judy. Nie przechwalaj się w dniu niedoli!

13. Nie wkraczaj do bramy mego ludu w dniu jego klęski! Nie przyglądaj się i ty jego nieszczęściu w dniu jego klęski! Nie sięgaj po jego mienie w dniu jego klęski!

14. Nie stawaj na rozstaju dróg, by wycinać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli!

15. Gdyż bliski jest dzień PANA dla wszystkich narodów! Jak ty postępowałeś, tak postąpią z tobą. Zapłata za twoje czyny wróci na twoją głowę.

16. Bo jak piliście na mojej świętej górze, tak pić będą stale wszystkie narody; będą pić, będą chłeptać — i pamięć po nich zaginie!

17. Lecz na górze Syjon będzie wybawienie i będzie ona święta, a dom Jakuba przejmie ich posiadłości.

18. I stanie się dom Jakuba ogniem, dom Józefa płomieniem, a dom Ezawa — słomą: podpalą go i strawią! I z domu Ezawa nikt nie ocaleje — gdyż PAN tak rozstrzygnął.

19. Ci z Negeb posiądą górę Ezawa, a ci z Szefeli — Filistynów. Posiądą też pola Efraima i pola Samarii, a Beniamin zajmie Gilead.

20. Wygnańcy zaś tej twierdzy synów Izraela, posiądą ziemię Kananejczyków aż po Sareptę, i wygnańcy z Jerozolimy, którzy mieszkają w Sefarad, posiądą miasta Negebu.

21. I wstąpią ocaleni na górę Syjon, aby sądzić górę Ezawa — a panowanie będzie należeć do PANA.