Filemona 1 SNP

1. Paweł, więzień Chrystusa Jezusa, oraz Tymoteusz, nasz brat, do Filemona, ukochanego, naszego współpracownika —

2. również do Apfii, naszej siostry, i do Archipposa, naszego współbojownika — oraz do kościoła gromadzącego się w twoim domu:

3. Niech łaska i pokój, których źródłem jest Bóg, nasz Ojciec, i Pan, Jezus Chrystus, będą waszym udziałem.

4. Dziękuję mojemu Bogu zawsze, gdy cię wspominam w moich modlitwach.

5. To dlatego, że słyszę o twojej miłości i wierze, które przenikają twoje życie z Panem Jezusem oraz stosunki ze wszystkimi świętymi.

6. Modlę się, aby twój udział w wierze owocował głębokim poznaniem wszelkiego dobra, które jest w nas dzięki Chrystusowi.

7. Twoja miłość przyniosła mi bowiem wielką radość i pociechę, szczególnie że podziałała odświeżająco na świętych.

8. Dlatego, chociaż w Chrystusie mógłbym śmiało nakazać ci, co należy zrobić,

9. to jednak, ze względu na miłość, proszę — ja, stary już Paweł, a teraz również więzień dla sprawy Chrystusa Jezusa.

10. Proszę cię za moim synem, którego urodziłem w więzieniu, za Onezymosem.

11. Kiedyś był on dla ciebie nieprzydatny. Teraz jednak jest użyteczny — zarówno dla ciebie, jak i dla mnie.

12. Odsyłam ci go, a to tak, jakbym ci odsyłał swoje własne serce.

13. Miałem zamiar zatrzymać go przy sobie, aby mi usługiwał zamiast ciebie — teraz, gdy jestem w więzach z powodu dobrej nowiny.

14. Jednak bez twojej zgody nie chciałem nic uczynić. Nie chcę, by w twej dobroci był choć cień przymusu. Niech ona raczej będzie gestem dobrej woli.

15. Bo może dlatego opuścił cię na chwilę, abyś go odzyskał na wieki

16. i to już nie jako sługę, ale więcej, jako ukochanego brata, szczególnie dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, i nie tylko na czas ziemskiego życia, ale także w Panu.

17. Skoro więc masz mnie za uczestnika wspólnej sprawy, przygarnij go tak, jak mnie.

18. A jeśli wyrządził ci jakąś szkodę albo jest ci coś dłużny, mnie to przypisz.

19. Ja, Paweł, piszę własnoręcznie: Ja wynagrodzę. Nie chcę się przy tym rozwodzić, że samego siebie jesteś mi w zamian winien.

20. Tak, bracie, proszę: Pozwól mi odnieść jakąś korzyść w Panu. Odśwież moje serce w Chrystusie.

21. Piszę przekonany o twoim posłuszeństwie, świadom, że uczynisz więcej niż to, o czym wspomniałem.

22. Jednocześnie proszę, przygotuj mi gościnę. Mam bowiem nadzieję, że dzięki waszym modlitwom otrzymacie mnie z powrotem, jako dowód łaski.

23. Pozdrawia cię Epafras, mój współwięzień w Chrystusie Jezusie,

24. Marek, Arystarchos, Demas i Łukasz, moi współpracownicy.

25. Niech łaska Pana Jezusa Chrystusa towarzyszy wam w duchowym życiu.