Filipian 1 BW1975

1. Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi wraz z biskupami i z diakonami:

2. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jezusa Chrystusa.

3. Dziękuję Bogu mojemu za każdym razem, ilekroć was wspominam,

4. Zawsze w każdej modlitwie mojej za wszystkich was z radością się modląc,

5. Za społeczność waszą w ewangelii od pierwszego dnia aż dotąd,

6. Mając tę pewność, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa.

7. Słuszna to rzecz, abym tak myślał o was wszystkich dlatego, że mam was w swoim sercu, boście wszyscy wraz ze mną współuczestnikami łaski zarówno wówczas, gdy jestem w więzieniu, jak i w czasie obrony i umacniania ewangelii.

8. Albowiem Bóg mi świadkiem, jak tęsknię do was wszystkich serdeczną miłością Chrystusa Jezusa.

9. I o to modlę się, aby miłość wasza coraz bardziej obfitowała w poznanie i wszelkie doznanie,

10. Abyście umieli odróżniać to, co słuszne, od tego, co niesłuszne, abyście byli czyści i bez nagany na dzień Chrystusowy,

11. Pełni owocu sprawiedliwości przez Jezusa Chrystusa, ku chwale i czci Boga.

12. A chcę, bracia, abyście wiedzieli, że to, co mnie spotkało, posłużyło raczej ku rozkrzewieniu ewangelii,

13. Tak, że więzy moje za sprawę Chrystusową stały się znane w całym zamku i wszystkim innym,

14. A większość braci w Panu nabrała otuchy z powodu więzów moich i zaczęła z większą śmiałością, bez bojaźni, głosić Słowo Boże.

15. Niektórzy wprawdzie głoszą Chrystusa z zazdrości i przekory, inni natomiast w dobrej myśli;

16. Jedni z miłości, wiedząc, że jestem tu, aby bronić ewangelii,

17. Drudzy zaś głoszą Chrystusa z kłótliwości, nieszczerze, sądząc, że wzmogą przez to ucisk więzów moich.

18. Lecz o co chodzi? Byle tylko wszelkimi sposobami Chrystus był zwiastowany, czy obłudnie, czy szczerze, z tego się raduję i radować będę;

19. Wiem bowiem, że przez modlitwę waszą i pomoc Ducha Jezusa Chrystusa wyjdzie mi to ku wybawieniu,

20. Według oczekiwania i nadziei mojej, że w niczym nie będę zawstydzony, lecz że przez śmiałe wystąpięnie, jak zawsze, tak i teraz, uwielbiony będzie Chrystus w ciele moim, czy to przez życie, czy przez śmierć.

21. Albowiem dla mnie życiem jest Chrystus, a śmierć zyskiem.

22. A jeśli życie w ciele umożliwi mi owocną pracę, to nie wiem, co wybrać.

23. Albowiem jedno i drugie mnie pociąga: pragnę rozstać się z życiem i być z Chrystusem, bo to daleko lepiej;

24. Lecz z drugiej strony pozostać w ciele, to ze względu na was rzecz potrzebniejsza.

25. A to wiem na pewno, że pozostanę przy życiu i będę z wami wszystkimi, abyście robili postępy i radowali się w wierze,

26. Żebyście we mnie mieli powód do wielkiej chluby w Chrystusie Jezusie, gdy znowu do was przybędę.

27. Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii

28. I w niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom, co jest dla nich zapowiedzią zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga;

29. Gdyż wam dla Chrystusa zostało darowane to, że możecie nie tylko w niego wierzyć, ale i dla niego cierpieć,

30. Staczając ten sam bój, w którym mnie widzieliście i o którym teraz słyszycie, że go staczam.