Süleymanın Meselleri 1 KMEYA

1. İSRAİL kıralı, Davudun oğlu Süleymanın meselleri:

2. Hikmeti ve terbiyeyi bilmek için; Anlayış sözlerini kavramak için;

3. Akıllı harekette, salâhta, ve hakta, Ve doğrulukta terbiye almak için;

4. Bön adama basiret, Genç adama bilgi ve düşünce vermek için;

5. Hikmetli adam da dinlesin, ve bilgide artsın; Ve anlayışlı adam sağlam öğütler edinsin diye,

6. Meseli ve remzi, Hikmetlilerin sözlerini ve muammalarını anlamak içindir.

7. RAB korkusu bilginin başlangıcıdır; Sefihler ise hikmet ve terbiyeyi hor görürler.

8. Oğlum, babanın talimini dinle, Ve ananın öğrettiğini bırakma;

9. Çünkü onlar senin başına sevimli bir çelenk, Ve boynuna gerdanlık olacaklar.

10. Oğlum, günahkârlar seni ayartırlarsa, Razı olma.

11. Eğer derlerse: Bizimle beraber gel, Kan için pusuya yatalım; Sebep yokken suçsuzu gizlice bekliyelim;

12. Onları ölüler diyarı gibi diri diri, Çukura inenler gibi bütün olarak yutalım;

13. Her çeşit değerli mal buluruz; Evlerimizi çapul malı ile doldururuz;

14. Aramızda senin de payın olsun; Hepimizin kesesi bir olsun —

15. Oğlum, yolda onlarla beraber gitme; Ayağını onların yolundan alıkoy;

16. Çünkü onların ayakları kötülüğe koşar; Ve kan dökmeğe seğirtir.

17. Çünkü bir kanatlının gözü görürken Ağ kurmak boştur;

18. Ve bunların pusuya yatmaları kendi kanları içindir; Gizlide bekledikleri kendi canlarıdır.

19. Kazanca düşkün olan her adamın yolları böyledir; Bu düşkünlük, erbabının canını alır.

20. Hikmet dışarıda yüksek sesle bağırıyor; Meydanlarda sesleniyor;

21. Gürültülü sokak başlarında bağırıyor; Kapıların girilecek yerinde, şehirde, Sözlerini söyliyor:

22. Bön adamlar, ne vakte kadar bönlüğü seveceksiniz? Ne vakte kadar müstehziler istihza ile sevinç bulacaklar, Ve akılsızlar bilgiden nefret edecekler?

23. Ben tedip ederken geri dönün; İşte, üzerinize ruhumu dökeceğim; Size sözlerimi bildireceğim.

24. Mademki ben çağırdım, ve siz çekindiniz; Elimi uzattım, ve bakan olmadı;

25. Ve öğüdümün hepsini hiçe saydınız, Tedibimi de istemediniz;

26. Ben de felâketinizde güleceğim; Size korku gelince,

27. Üzerinize korku bir fırtına gibi gelince, Felâketiniz bir kasırga gibi gelince, Üzerinize sıkıntı ve kaygı gelince, istihza edeceğim.

28. O zaman beni çağıracaklar, fakat cevap vermiyeceğim; Beni erken arıyacaklar, fakat beni bulmıyacaklar.

29. Çünkü bilgiden nefret ettiler, Ve RAB korkusunu seçmediler,

30. Benim öğüdümü istemediler, Tedibimin hepsini hor gördüler;

31. Bunun için kendi yollarının semeresinden yiyecekler, Ve kendi düzenlerine doyacaklar.

32. Bön adamların döneklikleri kendilerini öldürecektir, Ve akılsızların kaygısızlığı kendilerini yok edecektir.

33. Fakat beni dinliyen emniyette oturacaktır. Ve kötülükten korkusu olmayıp rahat bulacaktır.