Przypowieści Salomona 12 SNP
1. Kto kocha pouczenie, ten kocha poznanie, lecz kto nienawidzi karcenia, jest prostakiem.
2. Dobry zyskuje przychylność u PANA, lecz potępia On człowieka złych zamiarów.
3. Dzięki niegodziwości nikt się nie ostoi, korzeń sprawiedliwych jest nie do wyrwania.
4. Dzielna żona jest koroną swojego męża, a ta, która go zawstydza, jest jak próchnica jego kości.
5. Zamiary sprawiedliwych skupiają się na prawie, przywództwo bezbożnych — na oszustwie.
6. Słowa bezbożnych to czyhanie na krew, lecz usta prawych są dla nich samych ratunkiem.
7. Bezbożni zostaną powaleni i wyginą, lecz dom sprawiedliwych ocaleje.
8. Chwali się człowieka stosownie do roztropności jego ust, człowiek chwiejny spotyka się z pogardą.
9. Lepszy niedoceniany, którego stać na sługę, niż zarozumiały, któremu brak na chleb.
10. Sprawiedliwy troszczy się o potrzeby swojego bydła, lecz ludzie bezbożni są okrutni.
11. Kto uprawia swą rolę, syci się chlebem, a kto gna za marnościami, temu brak rozumu.
12. Pragnieniem bezbożnego jest łup niegodziwych, lecz korzeń sprawiedliwych puszcza pędy.
13. Przestępstwo warg jest pułapką dla złego, sprawiedliwy zaś wyjdzie z nieszczęścia.
14. Z owocu ust człowiek nasyca się dobrem, a dokonania jego rąk wrócą do niego.
15. Droga głupiego jest, według niego, prosta, mądry natomiast słucha rady.
16. Głupiec jeszcze tego samego dnia daje wyraz niechęci, lecz roztropny nie odpowiada na zniewagę.
17. Kto głosi prawdę, wyraża słuszność, świadek fałszywy szerzy oszustwo.
18. Nierozważny w słowach może przeszyć jak miecz, lecz język mądrych leczy.
19. Szczere wargi będą trwać na zawsze, lecz język kłamliwy tylko przez chwilę.
20. Podstęp tkwi w sercu knujących zło, radość — u doradców pokoju.
21. Sprawiedliwego nie zniszczy żadna nieprawość, u bezbożnych zaś — kłopotów pełno.
22. Wargi kłamliwe są ohydą dla PANA, sprawiają Mu przyjemność ci, którzy postępują uczciwie.
23. Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę, lecz serce głupców rozgłasza głupotę.
24. Ręka pracowitych będzie rządziła, a leniwych — odrabiała pańszczyznę.
25. Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz dobre słowo — rozwesela.
26. Sprawiedliwy wypytuje swojego bliźniego, lecz bezbożnych gubi ich droga.
27. Leniwy nawet nie zaczyna polowania, bogactwo przypada pracowitym.
28. Na ścieżce sprawiedliwości panuje życie, kręte drogi wiodą do śmierci.