Przypowieści Salomona 16 BW1975
1. Rzeczą człowieka są rozważania serca, lecz od Pana pochodzi odpowiedź języka.
2. Wszystkie drogi człowieka wydają mu się czyste, lecz Pan bada duchy.
3. Powierz Panu swoje sprawy, a wtedy ziszczą się twoje zamysły.
4. Pan wszystko uczynił dla swoich celów, nawet bezbożnego na dzień sądu.
5. Każdy pyszałek jest ohydą dla Pana; z pewnością nie ujdzie on pomsty.
6. Miłość i wierność oczyszczają od winy, a dzięki bojaźni Pana stronimy od złego.
7. Gdy drogi człowieka podobają się Panu, Wtedy godzi On z nim nawet jego nieprzyjaciół.
8. Lepiej mieć mało, lecz nabyte sprawiedliwie, niż obfitość nabytą niesprawiedliwie.
9. Serce człowieka obmyśla jego drogę, lecz Pan kieruje jego krokami.
10. Wyrok Boży jest na wargach króla; gdy sprawuje sąd, jego usta się nie mylą.
11. Prawidłowa waga i szale wagi należą do Pana, wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.
12. Zbrodnicze działanie jest ohydą dla królów, gdyż na sprawiedliwości opiera się tron.
13. Sprawiedliwe wargi podobają się królowi, kocha on tego, kto mówi szczerze.
14. Gniew króla to zwiastun śmierci, lecz mądry mąż może go ubłagać.
15. W jaśniejącej twarzy króla jest życie, a jego łaska jest jak obłok z deszczem wiosennym.
16. Więcej warte jest nabycie mądrości niż złota, a cenniejsze jest nabycie rozumu niż srebra.
17. Droga prawych to unikanie złego. Kto pilnuje swojej drogi, zachowuje życie.
18. Pycha chodzi przed upadkiem, a wyniosłość ducha przed ruiną.
19. Lepiej być pokornym z ubogimi, niż dzielić łupy z pyszałkami.
20. Kto zważa na Słowo, znajduje szczęście, a kto ufa Panu, jest szczęśliwy.
21. Kto ma mądre serce, ten zwie się rozumnym, a słodycz mowy pomnaża zdolność przekonywania.
22. Kto ma rozum, ten ma źródło życia, lecz głupota jest karą dla głupców.
23. Serce mędrca udziela mądrości jego ustom i pomnaża jego zdolność przekonywania.
24. Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała.
25. Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci.
26. Głód robotnika pomaga mu przy pracy, bo jego usta go pobudzają.
27. Nicpoń kopie doły zguby, a jego mowa jest jak ogień płonący.
28. Człowiek przewrotny wywołuje zwadę, a oszczerca skłóca ze sobą przyjaciół.
29. Człowiek gwałtowny zwodzi swojego bliźniego i wprowadza go na niedobrą drogę.
30. Kto przymruża oczy, ma przewrotne myśli, a kto zaciska wargi, ten już zło popełnił.
31. Wspaniałą koroną jest siwizna, dochodzi się do niej na drodze sprawiedliwości.
32. Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta.
33. Losem potrząsa się w zanadrzu, lecz jego rozstrzygnięcie zależy od Pana.