Przypowieści Salomona 18 NBG

1. Uparty szuka swojej własnej żądzy; obrusza się na każdą zbawienną myśl.

2. Głupiec nie pożąda rozsądku, a tylko tego, co mu objawia jego serce.

3. Dokądkolwiek przychodzi niegodziwy – przychodzi też pogarda, oraz wraz z hańbą – sromota.

4. Słowa z ust rozumnego męża są jak głębokie wody; to potok, który się rozlewa, zdrój mądrości.

5. Wzgląd w sądzie na osobę niegodziwego jest równie niedobry jak uchylanie prawa sprawiedliwego.

6. Wargi głupca wszczynają kłótnie, a jego usta pobudzają do bijatyk.

7. Usta głupca powodują jego ruinę, a jego wargi są zasadzką na jego życie.

8. Słowa plotkarza są jak łakocie i wnikają do tajników wnętrza.

9. Kto jest opieszały w swych sprawach – staje się marnotrawnym bratem.

10. Imię WIEKUISTEGO to silna baszta; do niej chroni się sprawiedliwy oraz zostaje ocalony.

11. Mienie bogatego jest jego warownym miastem i niby wysokim murem w jego wyobraźni.

12. Serce człowieka wynosi się przed upadkiem, a chwałę poprzedza pokora.

13. Kto odpowiada zanim wysłuchał – temu poczytuje się to za głupotę oraz za wstyd.

14. Duch człowieka podtrzymuje go w jego cierpieniu; lecz jeśli duch jest zgnębiony, kto go podźwignie?

15. Serce rozumnego przyswaja sobie wiedzę, a ucho mędrców dąży do poznania.

16. Dar człowieka otwiera mu dostęp i prowadzi go przed oblicze wielkich.

17. Pierwszy mówca jak gdyby ma słuszność w swoim sporze, ale przychodzi drugi i go bada.

18. Los kładzie koniec sporom oraz ustanawia rozejm między silnymi.

19. Zdradzony brat jest odporniejszy niż gród warowny, a ich kłótnie – niby zawory zamku.

20. Z owoców ust człowieka nasyca się jego życie; nasyca się plonem swych warg.

21. W mocy języka jest śmierć i życie; kto się w nim kocha – karmi się jego owocem.

22. Kto znalazł dobrą żonę – znalazł szczęście i dostąpił łaski od WIEKUISTEGO.

23. Biedny przemawia błagalnie, a bogaty odpowiada zuchwale.

24. Kto ma licznych towarzyszy – ma ich ku własnej zgubie; lecz przyjaciel bywa szczerzej przywiązany niż brat.