Przypowieści Salomona 18 SNP

1. Samotnik będzie szedł za własnym pragnieniem, wyłamie się on z każdej zdrowej rady.

2. Głupiec nie lubi dochodzić sensu spraw, wystarcza mu, że mówi to, co myśli.

3. Z bezbożnością idzie wzgarda, z hańbą zdąża urąganie.

4. Słowa ludzkich ust są jak głębokie wody, a źródło mądrości jest jak bystry potok.

5. Niedobrze jest okazywać przychylność bezbożnemu, a przy tym krzywdzić w sądzie sprawiedliwego.

6. Wargi głupca wywołują sprzeczkę, a jego usta wyzywają do ciosów.

7. Usta głupca są jego zgubą, a jego wargi sidłem dla duszy.

8. Słowa obmówcy są jak smakołyki, łatwo wpadają głęboko do wnętrza.

9. Już ten, kto się ociąga w obowiązkach, jest bratem wyrządzającego szkodę.

10. Imię JHWH to potężna baszta, chroni się w niej sprawiedliwy i zażywa bezpieczeństwa.

11. Mienie bogatego jest warownym grodem i wysokim murem — lecz w jego własnym pojęciu.

12. Serce ludzkie jest wyniosłe przed upadkiem, ale prawdziwą chwałę poprzedza pokora.

13. Kto odpowiada, zanim wysłucha, zdradza swoją bezmyślność i ściąga na siebie hańbę.

14. Człowiek dzielny duchem wytrzyma chorobę, lecz tego, kto pogodził się z klęską — kto podniesie?

15. Serce rozumne nabywa wiedzy, szuka jej ucho mędrców.

16. Dar toruje człowiekowi drogę i prowadzi go przed wielkich.

17. Sprawiedliwym wydaje się ten, kto pierwszy przemawia w swej sprawie, niech jednak przyjdzie bliźni i niech go przepyta.

18. Los kładzie kres sporom i rozstrzyga sprawy najmocniejszych.

19. Skrzywdzonego brata trudniej przejednać niż zdobyć warowny gród, jego nieugiętość w sporze bywa jak rygle pałacu.

20. Owocem własnych ust człowiek nasyca swe wnętrze, syci go plon jego warg.

21. Śmierć i życie są w mocy języka, kto umie się nim posługiwać, korzysta z jego owocu.

22. Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i zyskał przychylność u PANA.

23. Ubogi odzywa się błagalnie, a bogaty odpowiada surowo.

24. Bliźni człowieka — ci mogą zawieść, bywa jednak, że przyjaciel jest bardziej przywiązany niż brat.