Przypowieści Salomona 2 NBG

1. Mój synu! Jeżeli przyjmiesz Moje mowy i zachowasz u siebie Moje przykazania,

2. byś uważnie nadstawił Mądrości twoje ucho i nakłonił ku rozsądkowi twoje serce;

3. tak, jeśli przywołasz do siebie roztropność, a swój głos wystosujesz do rozsądku;

4. jeśli będziesz Jej szukał jak srebra i poszukiwał niby ukrytych skarbów

5. wtedy zrozumiesz bojaźń WIEKUISTEGO i zdobędziesz Boże poznanie.

6. Bowiem tylko WIEKUISTY użycza Mądrości, z Jego ust pochodzi poznanie i roztropność.

7. Dla prawych przechowuje prawdziwą pomyślność; On jest tarczą dla tych, co chodzą w doskonałości.

8. Także ochrania ścieżki Prawa i strzeże drogi swoich świętych.

9. Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, Prawo i sąd, każdą koleinę dobrego.

10. Bo Mądrość wniknie w twoje serce, a poznanie będzie przyjemne dla twojej duszy.

11. Przezorność cię ochroni, a roztropność będzie cię strzec,

12. by ocalić od drogi złego, od człowieka mówiącego przewrotność.

13. Od tych, co opuszczają ścieżki prostoty, by chodzić drogami ciemności;

14. którzy są radzi, gdy czynią zło i cieszą się przewrotnościami niecnego;

15. których ścieżki zostały skrzywione, i są chytrzy na swych manowcach.

16. Aby cię także ocaliła do cudzej kobiety; od obcej, która łagodnie przemawia;

17. która opuściła druha swojej młodości i zapomniała przymierza swego Boga.

18. Gdyż wraz ze swoim domem nachyla się ku śmierci, a jej manowce prowadzą do cieni.

19. Żaden z tych, co do niej wchodzą – nie wraca, i nie dosięgną już ścieżek życia.

20. Ale byś chodził drogą szlachetnych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.

21. Bo tylko prawi zamieszkają na ziemi; pozostaną na niej niewinni.

22. Zaś niegodziwi zostaną wytępieni z ziemi, a wiarołomni będą z niej wykorzenieni.