Przypowieści Salomona 27 BW1975
1. Nie chwal się dniem jutrzejszym, bo nie wiesz, co dzień może przynieść.
2. Niech inny cię chwali, a nie własne usta, obcy, a nie własne wargi.
3. Ciężki jest kamień i sporo waży piasek, lecz rozdrażnienie z powodu głupca jest cięższe od obu.
4. Okrutna jest zapalczywość i niepohamowany jest gniew; lecz kto się ostoi przed zazdrością?
5. Lepsza jest jawna nagana, niż nieszczera miłość.
6. Razy przyjaciela są oznaką wierności, pocałunki wroga są zwodnicze.
7. Syty depcze plaster miodu, lecz głodnemu nawet gorycz jest słodyczą.
8. Jak ptak, który daleko odleciał od gniazda, tak człowiek, który się tuła z dala od ojczyzny.
9. Olejek i kadzidło cieszą serce, lecz słodki jest przyjaciel, który radzi szczerze.
10. Nie opuszczaj swojego przyjaciela ani przyjaciela ojca; nie wchodź też do domu brata w dniu swojej niedoli. Lepszy jest sąsiad blisko niż brat daleko.
11. Bądź mądry, synu mój, i rozweselaj moje serce, a będę mógł dać odprawę temu, kto mnie lży.
12. Roztropny, widząc zło, kryje się: prostaczkowie idą dalej i ponoszą szkodę.
13. Weź suknię tego, kto za obcego ręczy; zlicytuj go za cudzoziemców.
14. Kto wczesnym rankiem zbyt głośno pozdrawia swojego bliźniego, temu uznane to zostaje za złorzeczenie.
15. Stale cieknąca rynna na dachu w dzień słotny i kobieta kłótliwa są jednakowe.
16. Kto ją chce powstrzymać, to jakby wiatr powstrzymywał, a jego prawica chwyta oliwę.
17. Żelazo ostrzy się żelazem, a zachowanie swojego bliźniego wygładza człowiek.
18. Kto pielęgnuje drzewo figowe, spożywa jego owoc; a kto wiernie służy swojemu panu, jest czczony.
19. Jak w wodzie odbija się twarz, tak serce jest zwierciadłem człowieka.
20. Kraina umarłych i otchłań są nienasycone; także oczy ludzkie nigdy się nie nasycą.
21. Czym dla srebra tygiel, a dla złota piec, tym dla człowieka jego dobre imię.
22. Choćbyś głupca starł w moździerzu tłuczkiem razem z krupami, nie opuści go głupota.
23. Doglądaj pilnie stanu swoich owiec, zwracaj uwagę na swoje trzody,
24. Gdyż majętność me trwa na wieki ani bogactwo z pokolenia w pokolenie.
25. Gdy trawa znikła, świeża zieleń jest spasiona i siano z gór sprzątnięte,
26. Wtedy masz jagnięta na odzież dla siebie, a kozły na kupno pola,
27. I dosyć koziego mleka na wyżywienie siebie i swojego domu, i na utrzymanie swojej służby.