Süleymanın Meselleri 29 KMEYA
1. ÇOK kere tedip olunup da dik başlılık eden, Birdenbire kırılacaktır, çare yok.
2. Salihler çoğalınca, kavm sevinir; Fakat kötü adam hükümdar olunca, kavm ah çeker.
3. Kim hikmeti severse, babasını sevindirir, Fakat fahişelerle arkadaşlık eden malını yok eder.
4. Kıral memleketi adaletle pekiştirir, Fakat hediye seven onu yıkar.
5. Komşusuna yaltaklanan adam, Onun ayakları için ağ serer.
6. Şerir adamın günahında tuzak vardır; Fakat salih adam terennüm eder ve sevinir.
7. Salih adam fıkaranın hakkını tanır; Kötü adam tanıma nedir anlamaz.
8. Müstehzi adamlar şehri körükler; Fakat hikmetliler öfkeyi yatıştırır
9. Hikmetli adamın sefihle davası olunca, Kızsa da, gülse de, rahat yoktur.
10. Kanlı adamlar kâmil adamdan nefret ederler; Doğru adamlar ise, onun canını korurlar.
11. Akılsız bütün öfkesini ortaya döker; Hikmetli adam ise, onu tutar ve susturur.
12. Bir hükümdar yalan söze kulak verirse, Bütün hizmetçileri kötülerdir.
13. Fakir ile gaddar adam karşılaşırlar; İkisinin de gözünü aydınlatan RABDİR.
14. Fıkaraya doğrulukla hükmeden kıral, Onun tahtı ebediyen pekişir.
15. Değnek ve tedip hikmet verir; Fakat kendi haline bırakılan çocuk anasını utandırır.
16. Kötü adamlar çoğalınca, günah çoğalır; Fakat salihler onların düştüklerini göreceklerdir.
17. Oğlunu terbiye et, ve sana rahat verecektir; Ve senin canına lezzet verecektir.
18. Vahiy olmayınca kavm dizginsiz olur; Fakat şeriati tutana ne mutlu!
19. Kul sözle terbiye edilmez; Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20. Sözlerinde acele eden bir adam gördün mü? Ondan ziyade akılsızdan bir şey umulur.
21. Kim kulunu çocukluğundan beri nazlı büyütürse Sonunda o kendisine oğul olur.
22. Öfkeli adam kavga çıkarır, Ve kızan adamın günahı pek çoktur.
23. Adamın kibri kendini alçaltır; Fakat alçak gönüllü adam izzet bulur;
24. Hırsızla ortak olan kendi canından nefret eder; Ant teklifini işitir de bildiğini söylemez.
25. İnsan korkusu tuzak kurar; Fakat RABBE güvenen emniyette olur.
26. Hükümdarın yüzünü arıyan çoktur; Fakat insanın hükmü RABDENDİR.
27. Haksız adam salihlere mekruhtur, Yolunda doğru olan adam kötüye mekruhtur.