Salomos ordspråk 29 N78NN

1. Ein mann ¬som får refsing ¬og endå er stridlyndt, han vert brått knust ¬og kan ikkje lækjast.

2. Når rettferdige får makta, ¬fegnast folket, når ein niding styrer, ¬sukkar folket.

3. Den som elskar visdom, ¬gleder far sin, den som held lag med skjøkjer, ¬øyder si eige.

4. Ein konge tryggjer sitt land ¬med rett, den som syg det ut, ¬legg det i øyde.

5. Ein mann som smeikjer ¬for nesten sin, set eit garn for føtene hans.

6. Ein vond manns synder ¬er ei felle for han, men den rettferdige ¬kan fegnast og gleda seg.

7. Den rettferdige veit ¬å hjelpa småkårsfolk i retten, men den gudlause ¬har ikkje vit på noko.

8. Spottarar øser opp heile byen, men vismenn får vreiden ¬til å stilna.

9. Når ein vis mann ¬har sak med ein dåre, vert det bråk og lått og inga ro.

10. Dei blodtyrste hatar ¬ein heidersmann, men dei ærlege tek seg av han.

11. Ein dåre gjev luft ¬for alt sitt sinne, men ein vismann held det att.

12. Ein hovding ¬som høyrer på lygn, får berre skarvar til tenarar.

13. Fattigmann og valdsmann ¬møtest, Herren gjev begge augneljos.

14. Når ein konge dømer ¬dei fattige rettferdig, står hans kongsstol støtt ¬for alltid.

15. Ris og refsing gjev visdom, men ein gut ¬som får gjera som han vil, fører skam over mor si.

16. Får nidingar makta, ¬aukar synda, men når dei fell, ¬vert dei rettvise glade.

17. Tukta son din, ¬så gjev han deg ro og gjer deg glad i hugen.

18. Utan openberring ¬fer folket vilt, lukkeleg er den som held lova.

19. Ein træl lèt seg ikkje ¬tukta med ord, han skjønar dei nok, ¬men lyder dei ikkje.

20. Ser du ein mann ¬som er snar når han talar – det er større von ¬for dåren enn for han.

21. Når ein skjemmer bort trælen ¬frå ungdomen av, vert han strid og ulydig til sist.

22. Snarsint mann ¬valdar strid og trette, den brålyndte ¬gjer mykje vondt.

23. Hovmod fører menneske ¬til fall, men den audmjuke vinn ære.

24. Den som deler med tjuvar, ¬hatar sitt liv, han høyrer forbanninga, ¬men seier ikkje frå.

25. Den som reddast menneske, ¬set feller for seg sjølv, men den som lit på Herren, ¬er trygg.

26. Mange vil vinna velvilje ¬hjå ein hovding, men frå Herren ¬får mannen sin rett.

27. Dei rettvise styggjest ¬ved den som gjer urett, ein styggedom ¬for dei gudlause er den som lever rett.