Süleymanın Meselleri 7 KMEYA

1. OĞLUM, sözlerimi tut, Ve emirlerimi yanında sakla.

2. Emirlerimi tut ve yaşa; Ve öğrettiğimi gözünün bebeği gibi koru.

3. Onları parmaklarına bağla; Onları yüreğinin levhası üzerine yaz.

4. Kendini yabancı kadından, Sözlerile yaltaklanan ecnebi kadından kurtarmak için,

5. Hikmete: Sen kızkardeşimsin, de; Ve anlayışı akraba diye çağır.

6. Çünkü evimin penceresinde, Kafesimden baktım;

7. Anlayışı eksik bir genci Bön adamlar arasında gördüm, Gençler arasında farkettim;

8. Alaca karanlıkta, günün akşamında, Gece ortasında, karanlıkta,

9. O kadının köşesine yakın sokaktan geçiyordu, Ve onun evinin yolunda yürüyordu.

10. Ve işte, onu bir kadın karşıladı, Fahişe kılıklı, yüreği kurnazdı.

11. (Yaygaracıdır, ve gem almaz; Ayakları evde durmaz;

12. Kâh sokaktadır, kâh meydanlardadır, Ve her köşede pusuda bekler.)

13. Ve onu tuttu, ve onu öptü, Ve yüzünü pekiştirip ona dedi:

14. Selâmet kurbanlarına borçlu idim; Adaklarımı bugün ödedim.

15. Bundan dolayı hemen senin yüzünü göreyim diye Seni karşılamağa çıktım, ve seni buldum.

16. Yatağıma halılar, Mısır ipliğinden alaca örtüler serdim;

17. Yatağıma mür, Öd ağacı ve tarçın serptim.

18. Gel, sabaha kadar aşkla mestolalım; Sevgiden zevk alalım.

19. Çünkü kocam evde değil; Uzak yola gitti;

20. Yanına bir torba gümüş aldı; Ayın on dördünde evine dönecek.

21. Söyliye söyliye onu meylettirdi; Dudaklarının yaltaklanması ile onu çekti.

22. Boğazlanmağa giden öküz gibi, Sefahet cezasına giden bukağıya vurulmuş adam gibi; Kendi canı için olduğunu bilmiyerek,

23. Kuş tuzağa atılır gibi, Ciğerine ok geçinciye kadar, Hemen o kadının ardından gider.

24. Ve şimdi, ey oğullar, beni dinleyin, Ve ağzımın sözlerine dikkat edin.

25. Yüreğin onun yollarına sapmasın; Onun yollarında dolaşma.

26. Çünkü onun yere serdiği yaralılar çoktur; Ve öldürdüklerinin topu büyük bir ordudur.

27. Onun evi, ölüler diyarının yollarıdır; Ölümün hücrelerine iner.