Przypowieści Salomona 9 BW1975
1. Mądrość zbudowała swój dom, postawiła siedem swoich słupów,
2. Zabiła swoje bydło, zmieszała wino, zastawiła swój stół,
3. Wysłała swoje służebnice, zaprasza ze wzgórz miasta:
4. Kto niedoświadczony, niech tu wejdzie! Do nierozumnego mówi:
5. Chodźcie, uczestniczcie w mojej uczcie i pijcie wino, które zmieszałam!
6. Porzućcie głupotę, abyście żyli, i chodźcie drogą roztropności!
7. Kto karci szydercę, ten ściąga na się hańbę; a kto gani bezbożnika, ten się plami.
8. Nie karć szydercy, aby cię nie znienawidził; karć mądrego, a będzie cię miłował.
9. Daj mądremu, a będzie jeszcze mędrszy; poucz sprawiedliwego, a będzie umiał jeszcze więcej!
10. Początkiem mądrości jest bójaźń Pana, a poznanie Świętego — to rozum,
11. Gdyż przeze mnie rozmnożą się twoje dni i przedłużą się lata twojego życia.
12. Jeżeli jesteś mądry, to sam masz korzyść z tej mądrości, jeżeli jesteś szydercą, to sam za to będziesz cierpiał.
13. Pani Głupota jest rozwiązła, pusta i bezwstydna.
14. Siedzi u wejścia do swojego domu, na tronie w wysuniętych punktach miasta,
15. Wołając na przechodniów, którzy idą swoimi ścieżkami:
16. Kto niedoświadczony, niech tu wejdzie. A do nierozumnego mówi:
17. Kradziona woda jest słodka, a chleb pokątnie jedzony smakuje.
18. Lecz prostaczek nie wie, że tam same cienie, że jej goście przebywają w głębinach krainy umarłych.