Mezmur 105 KMEYA

1. RABBE şükredin, ismini çağırın; Kavmlar arasında onun işlerini bildirin.

2. Ona ilâhi okuyun, ona terennüm eyleyin; Bütün şaşılacak işlerini söyleyin.

3. Mukaddes ismile övünün; RABBİ arıyanların yüreği sevinsin.

4. RABBİ ve onun kuvvetini arayın; Yüzünü daima arayın.

5. Ey kulu İbrahimin zürriyeti, Seçtiği Yakubun oğulları,

6. Ettiği şaşılacak işleri, onun hârikalarını, Ve ağzının hükümlerini anın.

7. Allahımız RAB odur; Hükümleri bütün yeryüzündedir.

8. O ebediyen ahdini, Ve bin nesle kadar buyurduğu sözü,

9. İbrahim ile olan ahdini, Ve İshaka olan andını hatırladı:

10. Mirasınızın payı olmak üzre, Kenân diyarını sana vereceğim, diyerek,

11. Kanun olarak Yakuba, Ebedî ahit olarak İsraile teyit etti;

12. O vakit sayıca az, çok az adamlardı, Orada misafirlerdiler.

13. Milletten millete, Bir ülkeden başka bir kavma geziyorlardı.

14. Kimseyi onlara kötülük etsin diye bırakmadı; Onlar uğruna kıralları bile azarladı:

15. Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin, dedi.

16. Ve memlekete kıtlığı çağırdı; Bütün yiyeceklerini kırdı.

17. Önlerinden bir adam gönderdi; Yusuf köle olarak satıldı.

18. Ayaklarını bukağı ile incittiler; Onu demire vurdular;

19. Onun sözü yerine gelinciye kadar, RABBİN sözü onu denedi.

20. Kıral gönderip onu çözdü; Kavmlara hükmeden onu salıverdi.

21. Onu kendi evi üzerine efendi, Ve bütün serveti üzerine müdür kıldı;

22. Ta ki, reislerini istediği gibi bağlasın, Ve ihtiyarlarına hikmet öğretsin.

23. İsrail de Mısıra geldi; Ve Yakub Ham diyarında misafir oldu.

24. Kavmını pek çok artırdı, Ve onları hasımlarından daha kuvvetli etti.

25. Kavmından nefret eylesinler diye, Kullarına hile eylesinler diye yüreklerini döndürdü.

26. Musa kulunu, Seçmiş olduğu Harunu gönderdi.

27. Onların arasında onun alâmetlerini, Ve Ham diyarında şaşılacak işlerini yaptılar.

28. Karanlığı gönderdi ve karanlık eyledi; Ve sözüne karşı durmadılar.

29. Sularını kana döndürdü, Ve balıklarını öldürdü.

30. Memleketlerinde kurbağalar kaynaştı, Kıralların odalarında bile.

31. O buyurdu ve sinek sürüleri, Bütün sınırları içine bitler üşüştü.

32. Onlara yağmur yerine dolu, Ve memleketlerine alevli ateş verdi.

33. Bağlarını ve incir ağaçlarını vurdu, Ve sınırları içinde olan ağaçları kırdı.

34. O buyurdu ve çekirgeler, Ve sayısız cirat geldi,

35. Ve onların memleketinde bütün otu yediler, Ve topraklarının mahsulünü yediler.

36. Ve onların memleketinde ilk doğanları, Kuvvetlerinin ilkini vurdu.

37. Ve gümüş ve altın ile onları çıkardı; Ve sıptlarında yolda kalan yoktu.

38. Onlar gidince Mısır sevindi; Çünkü onların korkusu üzerlerine çökmüştü.

39. Örtü olarak bulutu, Ve geceleyin aydınlatmak için ateş yaydı.

40. İstediler de bıldırcın getirdi, Ve onları göklerin ekmeğile doyurdu.

41. Kayayı yardı ve sular fışkırdı; Kurak yerlerde ırmak gibi aktılar.

42. Çünkü mukaddes sözünü, Ve kulu İbrahimi andı.

43. Ve kavmını meserretle, Seçmiş olduklarını terennümle çıkardı.

44. Ve onlara milletlerin yerlerini verdi; Ve ümmetlerin emeğini miras aldılar;

45. Ta ki, onun kanunlarını tutsunlar, Ve onun şeriatlerini yapsınlar. RABBE hamdedin.