Psalmy 105 UBG

1. Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

2. Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

3. Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.

4. Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

5. Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

6. Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!

7. On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

8. Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

9. O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

10. Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

11. Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

12. Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

13. I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;

14. Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:

15. Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.

16. Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

17. Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

18. Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

19. Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.

20. Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

21. Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

22. Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

23. Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

24. Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

25. Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

26. Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

27. Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

28. Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

29. Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

30. Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.

31. Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.

32. Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

33. Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

34. Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;

35. I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

36. Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

37. Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

38. Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

39. Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

40. Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

41. Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;

42. Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

43. Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

44. I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

45. Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.