Mezmur 106 KMEYA

1. RABBE hamdedin. RABBE şükredin, çünkü o iyidir; Çünkü inayeti ebedîdir.

2. RABBİN kudretli işlerini kim söyliyebilir? Ve bütün hamdini kim işittirebilir?

3. Ne mutlu adaleti koruyanlara, Ve her zaman salâh işliyene!

4. Kavmına olan lûtuf ile beni an, ya RAB; Kurtarışınla beni ara ki,

5. Seçtiklerinin iyiliğini göreyim, Milletinin sevincile sevineyim, Mirasınla beraber övüneyim.

6. Atalarımızla beraber suç işledik, Günah ettik, kötülük eyledik.

7. Mısırda atalarımız senin hârikalarını anlamadı; İnayetlerinin çokluğunu anmadılar, Ve denizde, Kızıl Deniz yanında, isyan ettiler.

8. Fakat ceberrutunu bildirsin diye, İsmi için onları kurtardı.

9. Kızıl Denizi azarladı, o da kurudu; Kırda yürütür gibi derinliklerde yürüttü.

10. Nefret edenin elinden onları kurtardı, Ve düşman elinden onları halâs etti.

11. Ve hasımlarını sular örttü; Onlardan hiç biri kalmadı.

12. O zaman sözlerine inandılar; Onun hamdini terennüm ettiler.

13. Onun işlerini hemen unuttular; Öğüdünü beklemediler,

14. Fakat çölde çok iştahlandılar, Ve ıssız yerde Allahı denediler.

15. İsteklerini de onlara verdi, Fakat canlarına zebunluk gönderdi.

16. Ve ordugâhta Musayı, Ve RABBİN mukaddesi, Harunu kıskandılar.

17. Yer açıldı, ve Datanı yuttu, Ve Abiramın cemaatini örttü.

18. Cemaatlerinde ateş tutuştu; Alev kötüleri yaktı.

19. Horebde bir buzağı yaptılar, Ve dökme bir puta taptılar.

20. Ot yiyen öküz sureti ile, Kendi izzetlerini değiş ettiler.

21. Kendilerini kurtaran, Mısırda büyük işler eden,

22. Ham diyarında şaşılacak işler yapan, Kızıl Denizde korkunç işler eden Allahı unuttular.

23. Bundan dolayı, eğer seçtiği Musa, onları helâk etmesin diye Gazabını çevirmek için, Onun önünde gedik yerinde durmasaydı, Söylediği gibi onları helâk edecekti.

24. Güzel diyarı da onlar hor gördüler, Sözüne inanmadılar.

25. Çadırlarında mırıldandılar; RABBİN sesini dinlemediler.

26. Bundan dolayı onları çölde düşürmeğe, Zürriyetlerini milletler arasına düşürmeğe,

27. Ve onları memleketlere dağıtmağa, Onlara and etti.

28. Ve Baal-peora bağlandılar, Ve ölüler kurbanlarını yediler.

29. Böylece işleri ile onu kızdırdılar; Veba da onlara saldırdı.

30. O zaman Finehas kalktı, ve hükmü yürüttü; Veba da kesildi.

31. Bu da kendisine salâh sayıldı, Nesilden nesle, ebediyen.

32. Meriba sularında da onu öfkelendirdiler, Ve onlar yüzünden Musa için kötü oldu;

33. Çünkü onun ruhunu acı ettiler, Ve o, dudakları ile tedbirsizce söyledi.

34. RABBİN onlara emrettiği gibi, Kavmları helâk etmediler.

35. Fakat milletler ile karıştılar, Ve onların işlerini öğrendiler,

36. Ve putlarına kulluk ettiler, Onlar da kendilerine tuzak oldular.

37. Ve oğulları ile kızlarını cinlere kurban ettiler;

38. Kenân putlarına kurban eyledikleri Oğullarının ve kızlarının kanını, Suçsuz kanı döktüler; Ve memleket kanla murdar oldu.

39. Böylece işlerile murdar oldular, Ve kendi işleri ile zina ettiler.

40. RABBİN öfkesi kavmına karşı tutuştu; Ve mirasından tiksindi.

41. Onları milletlerin eline verdi; Ve onlardan nefret edenler üzerlerine hâkim oldular.

42. Düşmanları da onlara gadrettiler, Ve onların eli altında alçaldılar.

43. Çok kereler onları azat etti; Fakat kendi ögütlerile âsi oldular, Ve günahları ile yıkıldılar.

44. Fakat feryatlarını işitince, Onların sıkıntısına baktı;

45. Ve onlar için ahdini andı, Ve inayetlerinin çokluğuna göre merhamet eyledi.

46. Onları sürgün edenlerin hepsi indinde Kendilerini merhametlere mazhar kıldı.

47. Ey Allahımız RAB, bizi kurtar, Ve mukaddes ismine şükredelim, Ve senin hamdinle övünelim diye, Bizi milletler arasından topla.

48. İsrailin Allahı, RAB, Ezelden ebede kadar mubarek olsun. Ve bütün kavm: Amin, desin. RABBE hamdedin.