Psalmy 129 SNP

1. Pieśń pielgrzymów. Bardzo mnie gnębili, od wczesnej młodości — Niech to przyzna Izrael —

2. Bardzo mnie gnębili, kiedy byłem młody, Lecz mnie nie pokonali!

3. Po moich plecach jeździli oracze, Pozostały mi po tym długie bruzdy.

4. Jednak PAN okazał się sprawiedliwy, Zerwał ze mnie jarzmo bezbożnych!

5. Wstydem się okryją i podadzą tyły Ci wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu!

6. Będą jak trawa na dachach, Co, zanim wyrośnie, usycha;

7. Żniwiarz nie wypełni nią nawet garści Ani wiążący snopy — naręcza.

8. Żaden z przechodniów nie zwróci się też do nich: Błogosławieństwo PANA nad wami! Błogosławimy wam w imię PANA!