Psalmy 142 BW1975

1. Pieśń pouczająca Dawida, gdy był w jaskini. Modlitwa.

2. Głośno do Pana wołam, Głośno Pana błagam.

3. Wylewam przed nim moją prośbę I o niedoli mojej jemu opowiadam.

4. Gdy duch mój omdlewa we mnie, Ty znasz ścieżkę moją; Na drodze, którą chodzę, Zastawili na mnie sidła.

5. Patrzę na prawo i widzę — Nikt nie zważa na mnie. Nie ma dla mnie ucieczki, Nikt się nie troszczy o mnie.

6. Panie, do ciebie wołam. Rzekłem: Tyś moją nadzieją, Tyś działem moim w krainie żyjących.

7. Słuchaj uważnie błagania mego, Bom bardzo udręczony, Wybaw mnie od prześladowców moich, Bo są silniejsi ode mnie!

8. Wywiedź mnie z więzienia, Abym wysławiał imię twoje! Zaiste, otoczą mnie sprawiedliwi, Gdy mi swą dobroć okażesz.