Mezmur 142 KMEYA

1. SESİMLE RABBE feryat ederim; Sesimle RABBE yalvarırım.

2. Şekvamı onun önüne dökerim. Sıkıntımı onun önünde söylerim.

3. Ruhum içimde bayıldığı zaman, Sen yolumu bildin. Yürüdüğüm yolda, bana tuzak gizlediler.

4. Sağa bak da gör; Çünkü beni tanıyan yok; Bana sığınacak yer kalmadı; Canımı kayıran yoktur.

5. Sana feryat ettim, ya RAB: Sığınacak yerim, Yaşıyanlar diyarında nasibim sensin, dedim.

6. Feryadımı iyi dinle; Çünkü çok düşkün oldum; Bana eza edenlerden beni azat et; Çünkü onlar benden zorludurlar.

7. İsmine şükretmek için, Canımı hapisten çıkar; Salihler beni kuşatacak; Çünkü sen bana iyilik edeceksin.