Psalmen 2 NBG51

1. Waarom woelen de volken en zinnen de natiën op ijdelheid?

2. De koningen der aarde scharen zich in slagorde en de machthebbers spannen samen tegen de Here en zijn gezalfde:

3. Laat ons hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen!

4. Die in de hemel zetelt, lacht; de Here spot met hen.

5. Dan spreekt Hij tot hen in zijn toorn, en verschrikt hen in zijn gramschap:

6. Ik heb immers mijn koning gesteld over Sion, mijn heilige berg.

7. Ik wil gewagen van het besluit des Heren: Hij sprak tot mij: Mijn zoon zijt gij; Ik heb u heden verwekt.

8. Vraag Mij en Ik zal volken geven tot uw erfdeel, de einden der aarde tot uw bezit.

9. Gij zult hen verpletteren met een ijzeren knots, hen stukslaan als pottenbakkerswerk.

10. Nu dan, gij koningen, weest verstandig, laat u gezeggen, gij richters der aarde.

11. Dient de Here met vreze en verheugt u met beving.

12. Kust de zoon, opdat hij niet toorne en gij onderweg niet te gronde gaat, want zeer licht ontbrandt zijn toorn. Welzalig allen die bij Hem schuilen!