Mezmur 22 KMEYA

1. ALLAHIM, Allahım, beni niçin bıraktın? Kurtuluşumdan, iniltimin sözlerinden niçin uzaktasın?

2. Ey Allahım, gündüz çağırıyorum, fakat cevap vermiyorsun; Ve geceleyin, fakat bana rahat yok.

3. Sen ise kuddûssun, Ey sen, İsrailin tehlillerinde sakin olan.

4. Babalarımız sana güvendiler; Güvendiler, sen de onları azat ettin.

5. Sana feryat ettiler, ve kurtuldular; Sana güvendiler ve utanmadılar.

6. Fakat toprak kurduyum ben, ve insan değilim; İnsanların yüzkarasıyım, kavmın hor gördüğü.

7. Beni görenlerin hepsi benimle eğleniyor; Sırıtıp, baş sallıyarak diyorlar:

8. RABBE dayandı, onu azat etsin, Mademki ondan zevk alıyor, onu kurtarsın.

9. Fakat beni rahimden çıkaran, Anamın kucağında iken beni emin kılan sensin.

10. Doğuşumdan beri sana verildim; Anamın karnından beri Allahım sensin.

11. Benden uzak durma; çünkü sıkıntı yakın; Çünkü yardım eden yoktur.

12. Bir çok boğalar beni kuşattı; Zorlu Başan boğaları çevremi sardılar.

13. Yırtan ve gümürdiyen aslan gibi, Üzerime ağızlarını açıyorlar.

14. Su gibi döküldüm, Bütün kemiklerim oynaklarından çıktı; Yüreğim balmumu gibidir; içimde eriyor.

15. Kuvvetim çömlek parçası gibi kurudu; Ve dilim çenelerime yapıştı; Ve beni ölüm toprağına koydun.

16. Çünkü köpekler beni kuşattı; Şerirler takımı çevremi sardılar; Ellerimi ve ayaklarımı deldiler.

17. Bütün kemiklerimi sayabilirim. Onlar bakıyorlar, gözlerini bana dikiyorlar;

18. Esvabımı aralarında paylaşıyorlar, Libasıma da kura atıyorlar.

19. Fakat sen, ya RAB, uzak durma; Ey kuvvetim, bana yardıma koş.

20. Nefsimi kılıçtan, Canımı köpeğin pençesinden azat et.

21. Aslanın ağzından beni kurtar; Evet, yaban sığırlarının boynuzlarından bana cevap verdin.

22. Senin ismini kardeşlerime ilân edeceğim, Cemaat içinde sana hamdedeceğim.

23. Ey sizler, RABDEN korkanlar, ona hamdedin; Ey sizler, bütün Yakub zürriyeti, ona izzet verin, Ve ey sizler, bütün İsrail zürriyeti, ondan korkun.

24. Çünkü düşkünün derdini hor görmedi ve tiksinmedi, Yüzünü de ona örtmedi; Fakat onu imdada çağırınca işitti.

25. Büyük cemaatte hamdim sendendir; Ondan korkanlar önünde adaklarımı öderim.

26. Hakirler yerler, doyarlar; Onu arıyanlar RABBE hamdeder; Yüreğiniz ebediyen yaşasın.

27. Bütün dünya uçları anacak, ve RABBE dönecek; Ve milletlerin bütün soyları senin önünde secde kılacak.

28. Çünkü kırallık RABBİNDİR, Ve milletler üzerinde saltanat süren odur.

29. Bütün dünya semizleri yiyecek ve secde kılacaklar; Toprağa inenlerin hepsi, Ve kendini yaşatamıyan bile, onun önünde iğilecekler.

30. Bir zürriyet ona kulluk edecek; RAB hakkında gelecek nesle anlatılacak.

31. Gelecekler ve onun adaletini ve bunu yaptığını Doğacak kavma bildirecekler.