Psalmy 7 SNP

1. Skarga Dawida, którą zaśpiewał dla PANA, oskarżany przez Beniaminitę Kusza.

2. PANIE, mój Boże, Ty jesteś dla mnie schronieniem, Wybaw mnie i ocal przed każdym mym dręczycielem,

3. By mnie czasem któryś nie rozszarpał jak lew — Ten, gdy dopadnie, ratunku nie ma.

4. PANIE, mój Boże, jeżeli to uczyniłem, Jeżeli na moich rękach jest wina,

5. Jeśli przyjacielowi odpłaciłem złem Lub bez powodu ograbiłem wroga,

6. To niech przeciwnik ściga mnie i schwyta, Niech mnie wdepcze w ziemię, A moją godność zetrze na proch! Sela.

7. Powstań, PANIE, w swoim gniewie, Wystąp przeciw furii moich wrogów, Wstań, mój Boże! Zarządź sąd!

8. Niech gromada narodów Cię otoczy, A Ty znów spójrz na wszystkich z wysoka.

9. Tak, PAN wytoczy ludom sprawę! PANIE, sądząc mnie, zauważ moją sprawiedliwość, Miej wzgląd na mą prawość, o Najwyższy!

10. Połóż kres złu bezbożnych, Wzmocnij sprawiedliwych, Ty, który przenikasz pragnienia i zamiary, sprawiedliwy Boże.

11. Bóg mą tarczą, Zbawca tych, co prawości pragną całym sercem.

12. Bóg sprawiedliwym sędzią, Tym, który karci co dnia.

13. Niech się tylko ktoś nie nawróci, Wówczas On bierze miecz do ostrzenia, Łuk napina, w gotowości trzyma —

14. Ma przy sobie śmiertelną broń, Jego strzały to ogniste pociski!

15. Oto człowiek poczyna nieprawość, Staje się brzemienny intrygą, Rodzi zdradę,

16. Zastawia pułapkę, drąży ją wytrwale I nagle sam wpada — w dół, nad którym wcześniej ze zmęczenia padał.

17. Wróci intryga na głowę matacza, Gwałt, który obmyślił, spadnie na jego skroń.

18. Lecz ja będę sławił PANA, On jest sprawiedliwy, Na cześć Jego imienia będę śpiewał pieśń.