Psalmen 88 BB

1. Een lied voor de Korachieten, op de wijs van: 'Mahalat leannot'. Voor de leider van het koor. Een gedicht van de Ezrahiet Heman, om iets van te leren.

2. Heer God, U bent mijn Redder. Dag en nacht roep ik tot U.

3. Luister alstublieft naar mijn gebed. Doe niet alsof U mij niet hoort.

4. Want mij overkomt ramp op ramp. Ik sta op de rand van de dood.

5. De mensen verwachten dat ik zal sterven. Ik heb helemaal geen kracht meer.

6. Ik ben al zo goed als dood. Binnenkort kunnen ze me begraven. Dan zal ik bij de doden zijn, aan wie U niet meer denkt en voor wie U niets meer hoeft te doen.

7. U heeft me diep in het dodenrijk gelegd, op de diepste, donkerste plaats.

8. Uw boosheid ligt als een zware last op mij. Uw woede beukt als woeste golven op mij in.

9. Mijn vrienden kennen me niet meer. Ze durven niet meer naar me te kijken. Ik zit gevangen in ellende en kan niet ontsnappen.

10. Mijn ogen staan dof van ellende. Elke dag roep ik tot U, Heer. Ik strek mijn handen naar U uit.

11. Doet U wonderen voor de doden? Zullen de doden opstaan en U prijzen?

12. Wordt er in het dodenrijk gesproken over uw liefde en uw trouw?

13. Vertellen ze daar in het donker van de dood over de wonderen die U heeft gedaan? Is uw rechtvaardigheid bekend in het land waar iedereen vergeten wordt?

14. Maar ik roep tot U, Heer. Elke morgen bid ik tot U.

15. Waarom, Heer, heeft U me in de steek gelaten? Waarom kijkt U me niet meer aan?

16. Mijn hele leven lang zit ik in grote moeilijkheden. Ik sta op de rand van de dood. U heeft me met allerlei rampen getroffen. Ik weet me helemaal geen raad meer.

17. Uw woede slaat als golven over mij heen. Uw rampen vernietigen mij.

18. Ik word er bijna door weggespoeld. Ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer.

19. U heeft me al mijn vrienden afgenomen. Mijn kennissen laten niets meer van zich horen.