Mezmur 88 KMEYA

1. YA RAB, kurtuluşum Allahı, Gündüz ve gece senin önünde feryat ettim.

2. Duam senin önüne ersin; Feryadıma kulağını iğ.

3. Çünkü canım belâlara doymuştur, Ve hayatım ölüler diyarına yaklaştı.

4. Çukura inenlerle sayılmaktayım; Yardımcısı olmıyan adam gibiyim,

5. Ölüler arasına atılmış, Artık anmadığın Ve senin elinden ayrılmış, Kabirde yatan öldürülmüş olanlar gibiyim.

6. Beni en derin çukura, Karanlıklara, derinliklere koydun.

7. Gazabın üzerime çöktü, Ve bütün dalgalarınla beni ezdin. [Sela

8. Tanıdıklarımı benden uzaklaştırdın; Beni onlara iğrenç ettin; Kapatıldım, ve çıkamıyorum.

9. Düşkünlükten gözlerim sönüyor; Her gün seni çağırdım, ya RAB; Sana ellerimi açtım.

10. Ölülere mi hârikalar edeceksin? Ölülerin gölgeleri mi kalkacak da sana hamdedecekler? [Sela

11. Senin inayetin kabirde, Ve sadakatin Helâk yerinde ilân olunur mu?

12. Hârikaların karanlıkta, Ve adaletin unutma diyarında bilinir mi?

13. Fakat ben, ya RAB, seni imdada çağırdım; Ve duam sabahlayın seni karşılar.

14. Niçin, ya RAB, canımı kendinden atıyorsun? Niçin yüzünü benden gizliyorsun?

15. Ben düşkünüm, ve gençliğimden beri ölmekteyim; Senin dehşetlerini çektim, şaşkın oldum.

16. Üzerimden gazabının şiddeti geçti; Korkuların beni yok ettiler.

17. Bütün gün sular gibi çevremi sardılar; Ve hep birden beni kuşattılar.

18. Seveni ve dostu benden uzaklaştırdın, Tanıdıklarım da karanlıktadır.