Psalmy 89 SNP

1. Pieśń pouczająca. Etana Ezrachity.

2. Będę wysławiał na wieki dzieła łaski PANA! Własnymi ustami będę głosił Twą wierność pokoleniom.

3. Bo stwierdziłem: Twoja łaska trwać będzie na wieki, Twoja wierność jest pewna jak niebiosa!

4. Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, Przysiągłem swemu słudze Dawidowi:

5. Twe potomstwo utwierdzę na wieki, Zapewnię ci tron na pokolenia. Sela.

6. Tak, PANIE, nieboskłon sławi Twoje cuda, Twoją wierność głoszą w zgromadzeniu świętych.

7. Bo kto na obłokach dorównuje PANU, Kto przypomina PANA pośród synów Bożych?

8. Bóg budzący respekt przebywa w radzie świętych, Mocniejszy i groźniejszy niż wszyscy wokół Niego.

9. PANIE, Boże Zastępów, kto jest taki, jak Ty? O, potężny PANIE! Ciebie otacza wierność!

10. Ty panujesz nad wzburzonym morzem, A kiedy wznosi swe fale, Ty je uspokajasz.

11. Ty, jak niepysznego, zmiażdżyłeś potwora, Siłą swego ramienia rozproszyłeś wrogów.

12. Twoje są niebiosa i Twoja jest ziemia: Ty stworzyłeś świat i to, co go wypełnia.

13. Ty ustanowiłeś północ i południe; Tabor i Hermon cieszą się Twym imieniem.

14. Twoje jest mężne ramię I mocna Twoja ręka — Wzniesiona wysoko Twoja prawa dłoń.

15. Na sprawiedliwości i prawie opiera się Twój tron, Łaska oraz prawda znaczą Twą obecność.

16. O, jak szczęśliwy jest lud, który wie, co to okrzyk radości! PANIE, będzie on chodził w świetle Twego oblicza,

17. Przez cały dzień cieszył się Twoim imieniem, A Twoja sprawiedliwość będzie go wywyższać.

18. Tak, Ty jesteś ozdobą jego mocy — Dzięki Twej przychylności rośnie nasza potęga.

19. Gdyż do Pana należy nasza tarcza, Do Świętego Izraela należy nasz król.

20. Kiedyś oddanym Tobie powiedziałeś w widzeniu: Postawiłem chłopca ponad bohaterem, Wywyższyłem wybranego z ludu;

21. Znalazłem mego sługę Dawida I namaściłem go mym świętym olejem.

22. Przy nim będzie moja pewna ręka. Tak! Jego właśnie me ramię umocni!

23. Nie przechytrzy go wróg, Żaden podły człowiek nie pognębi.

24. Na jego oczach zgniotę jego przeciwników I uderzę tych, którzy go nienawidzą.

25. Moja wierność i łaska będą mu towarzyszyć I w moim imieniu odniesie on zwycięstwo.

26. Jego rękę położę na morzu, Jego prawą dłoń — nad rzekami.

27. On będzie do mnie mówił: Ty jesteś mym Ojcem, Moim Bogiem i opoką mojego zbawienia.

28. Ja natomiast jego uczynię pierworodnym I najwyższym pośród królów ziemi.

29. Zawsze będzie cieszył się mą łaską, A moje przymierze z nim będzie niewzruszone.

30. I utrwalę rządy jego potomków na wieki, Jego tron będzie trwał tak długo jak dni niebios.

31. Jeśli jego synowie porzucą moje Prawo Lub nie będą stosować się do moich rozstrzygnięć,

32. Albo jeśli pogwałcą moje ustawy I odwrócą się od moich przykazań,

33. To kijem uderzę ich za te przestępstwa, Plagami ukażę ich winę,

34. Lecz mojej łaski mu nie odmówię Ani nie odstąpię od wierności;

35. Nie pogwałcę mego przymierza I tego, co wyszło z moich ust, nie zmienię.

36. Raz w mej świętości przysiągłem — I nie zawiodę Dawida!

37. Jego potomstwo trwać będzie na wieki, A jego tron przede Mną będzie niczym słońce,

38. Będzie jak księżyc, który wiecznie świeci — Wierny świadek na nieboskłonie. Sela.

39. Lecz oto sam odrzuciłeś, odtrąciłeś I rozgniewałeś się na swego pomazańca!

40. Zerwałeś przymierze ze swym sługą, Rzuciłeś na ziemię jego koronę.

41. Rozbiłeś wszystkie jego mury, Obróciłeś w gruzy jego twierdze.

42. Grabią go wszyscy przechodnie na drodze, Stał się pośmiewiskiem dla sąsiadów.

43. Doprowadziłeś do zwycięstwa jego nieprzyjaciół, Sprawiłeś radość wszystkim jego wrogom.

44. Stępiłeś też ostrze jego miecza I za Twoją sprawą nie ostał się w bitwie.

45. Pozwoliłeś, by przygasła jego świetność I jego tron przewróciłeś na ziemię.

46. Skróciłeś dni jego młodości, Okryłeś go wstydem. Sela.

47. Jak długo, PANIE? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Czy Twój gniew będzie płonął jak ogień?

48. Wspomnij o mnie, jak krótkie jest me życie, Jak znikomymi stworzyłeś wszystkich synów ludzkich!

49. Gdzie bohater, który by żył i nie zaznał śmierci Albo wyrwał swą duszę z mocy świata zmarłych? Sela.

50. Gdzie są, Panie, Twe dawne dzieła łaski, Które przysiągłeś w swej wierności Dawidowi?

51. Wejrzyj, Panie, na hańbę swoich sług, Którą ciągle noszę w mej pamięci. Wejrzyj na te wszystkie wielkie ludy,

52. Na Twych wrogów, PANIE, którzy znieważali, Którzy ośmieszali kroki Twego pomazańca.

53. Niech na wieki będzie błogosławiony nasz PAN! O, tak! Niech tak się stanie!