Mezmur 9 KMEYA

1. BÜTÜN yüreğimle RABBE şükredeyim; Bütün hârikalarını anlatayım.

2. Sevineyim ve sende sevinçle coşayım; Senin ismine terennüm edeyim, ey Yüce Olan.

3. Düşmanlarım yüzgeri döndükleri zaman, Senin önünde sürçer, yok olurlar.

4. Çünkü hakkımı ve davamı sen gördün; Adaletle hükmederek tahtta oturursun.

5. Sen milletleri azarladın, kötüyü yok ettin; Daima ve ebediyen adlarını sildin.

6. Düşmanlar bitti, onlar ebediyen haraptır; Temelinden söktüğün şehirler ise, Onların anılması bile yok oldu.

7. Fakat RAB ebediyen oturuyor; Hüküm için tahtını kurmuştur;

8. Ve dünyaya adaletle hükmedecek; Ümmetlere doğrulukla hükmedecektir.

9. RAB da mağdur için yüksek kule, Sıkıntı zamanlarında yüksek kule olacaktır;

10. Ve senin ismini bilenler sana güveneceklerdir; Çünkü seni arıyanları bırakmazsın, ya RAB.

11. Sionda oturan RABBE terennüm edin; Kavmlar arasında işlerini ilân eyleyin.

12. Çünkü dökülmüş kanı araştıran onları anar; Hakirlerin feryadını unutmaz.

13. Bana acı, ya RAB; Ey sen, ölüm kapılarından beni kaldıran, Benden nefret edenler yüzünden çektiğim derde bak da,

14. Bütün senin hamdini anlatayım. Sion kızının kapılarında Senin kurtarışınla mesrur olayım.

15. Milletler kazdıkları kuyuya düştüler; Kendi ayakları gizledikleri ağa tutuldu.

16. RAB kendini tanıttı, hükmü yürüttü; Kötü adam, kendi ellerinin işinde tutuldu. [Higgayon. Sela

17. Kötüler ölüler diyarına döneceklerdir, Allahı unutan bütün milletler de...

18. Çünkü fakir daima unutulmıyacak, Ve hakirlerin bekleyişi ilelebet boşa çıkmıyacaktır.

19. Kalk, ya RAB; insan galip olmasın; Milletler senin önünde hükmolunsun.

20. Ya RAB, onları korkut; Milletler bilsin ki, ancak insandırlar. [Sela