Mezmur 90 KMEYA

1. YA Rab, sen bize mesken idin Bütün devirlerde.

2. Dağlar doğmadan önce, Ve sen yeri ve dünyayı yaratmadan önce, Ezelden ebede kadar, sen Allahsın.

3. İnsanı toprağa döndürürsün, Ve: Ey âdem oğulları, dönün, dersin.

4. Çünkü senin gözünde bin yıl Geçen dünkü gün, ve bir gece nöbeti gibidir.

5. Onları süpürüp götürürsün; ruya gibi olurlar; Sabahlayın, biten ot gibidirler.

6. Sabahlayın çiçeklenir, ve büyür; Akşamlayın biçilir ve kurur.

7. Çünkü senin öfken ile telef oluruz, Ve gazabınla şaşırırız.

8. Fesatlarımızı kendi önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün nuruna koydun.

9. Çünkü bütün günlerimiz senin gazabında geçiyor; Yıllarımızı bir soluk gibi bitirmekteyiz.

10. Yıllarımızın günleri yetmiş yıldır, Ve kuvvetle seksen yıl olursa Onların gururu, zahmet ve kederdir; Çünkü çabuk geçer, ve biz de uçarız.

11. Gazabının kudretini, Sana vacip olan korkuya göre öfkeni, kim bilir?

12. Günlerimizi saymağı bize şöyle öğret ki, Hikmet yüreği edinelim.

13. Dön, ya RAB, ne vakte kadar...? Ve kullarına merhamet eyle.

14. Sabahlayın inayetin ile bizi doyur, Ve bütün günlerimizde mesrur olup sevinelim.

15. Bizi düşkün ettiğin günlere göre, Belâ çektiğimiz yıllara göre, bizi sevindir.

16. İşin kullarına, Ve haşmetin onların oğulları üzerinde görünsün.

17. Ve Allahımız Rabbin nimeti üzerimizde olsun; Ve ellerimizin işini üzerimizde pekiştir; Evet, ellerimizin işini pekiştir.