Psalmy 91 BW1975

1. Kto mieszka pod osłoną Najwyższego, Kto przebywa w cieniu Wszechmocnego,

2. Ten mówi do Pana: Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam.

3. Bo On wybawi cię z sidła ptasznika I od zgubnej zarazy.

4. Piórami swymi okryje cię. I pod skrzydłami jego znajdziesz schronienie. Wierność jego jest tarczą i puklerzem.

5. Nie ulękniesz się strachu nocnego Ani strzały lecącej za dnia,

6. Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe.

7. Chociaż padnie u boku twego tysiąc, A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie.

8. Owszem, na własne oczy ujrzysz I będziesz oglądał odpłatę na bezbożnych.

9. Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją,

10. Nie dosięgnie cię nic złego I plaga nie zbliży się do namiotu twego,

11. Albowiem aniołom swoim polecił, Aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.

12. Na rękach nosić cię będą, Byś nie uraził o kamień nogi swojej,

13. Będziesz stąpał po lwie i po żmii, Lwiątko i potwora rozdepczesz.

14. Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje.

15. Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę,

16. Długim życiem nasycę go I ukażę mu zbawienie moje.