Psalmy 92 NBG

1. Psalm; pieśń na dzień szabatu.

2. Miło jest chwalić WIEKUISTEGO i sławić Twoje Imię, o Najwyższy.

3. Z rana opiewać Twoje miłosierdzie, a po nocach Twą niezawodność;

4. na dziesięciostrunnej lutni, na lirze oraz przy dźwięku cytry.

5. Ponieważ uratowałeś mnie, WIEKUISTY, Twoimi czynami; o dziełach Twoich rąk będę śpiewał.

6. Jak wzniosłe są Twoje dzieła, WIEKUISTY, i niezmiernie głębokie Twe zamysły.

7. Człowiek jest nierozumny – więc tego nie odgadnie; ograniczony – więc tego nie dociecze.

8. Jeśli jak trawa rozrastają się niegodziwi i rozkwitają wszyscy złoczyńcy, to po to, by byli zatraceni na wieki.

9. A Ty, WIEKUISTY, jesteś wzniosły na wieki.

10. Bo oto Twoi wrogowie, WIEKUISTY, bo oto Twoi wrogowie zginą; wszyscy złoczyńcy będą rozproszeni.

11. Ale mój róg wzniosłeś – niby bawoli; namaszczony jestem zieloną oliwą.

12. Moje oko napawa się moimi prześladowcami; moje ucho usłyszy o złoczyńcach, którzy powstali przeciw mnie.

13. Sprawiedliwy zakwitnie jak palma, wystrzeli jak cedr Libanu.

14. Ci, zaszczepieni w domu WIEKUISTEGO, zakwitną na dziedzińcach prawdziwego Boga.

15. Nawet w starości pokryją się owocem, będą pełni soków i zieleni.

16. By opowiadać, że WIEKUISTY, ma Opoka, jest sprawiedliwym Bogiem i nie ma w Nim niesprawiedliwości.