Psalmy 94 SNP

1. Bogiem pomsty jest PAN! Boże pomsty, zajaśniej swoim blaskiem!

2. Podnieś się, Sędzio ziemi, Daj wyniosłym zapłatę!

3. PANIE, jak długo bezbożni, Jak długo bezbożni będą tryumfować?

4. Rzucają oni słowa nadęte i zuchwałe, Przechwalają się wszyscy czyniący nieprawość.

5. Twój lud, PANIE, depczą, I gnębią Twoje dziedzictwo.

6. Niszczą wdowy, uchodźców, Mordują sieroty

7. I drwią przy tym, że PAN tego nie zobaczy, Że Bóg Jakuba nie zwróci uwagi.

8. Zrozumcie to, bezmyślni wśród ludu, Głupcy, kiedyż wy zmądrzejecie?

9. Czy Ten, który stworzył ucho, nie jest w stanie słyszeć? Czy Ten, który uformował oko, nie potrafi zobaczyć?

10. Czy Ten, który karci narody, nie umie upomnieć — On, który ludziom udziela poznania?

11. PAN zna myśli człowieka — Wie, że są marnością.

12. Szczęśliwy człowiek czynu, którego Ty karcisz, PANIE, I którego uczysz w oparciu o swoje Prawo,

13. By dać mu odpocząć od zmagań dni niedoli, Aż zostanie wykopany dół dla bezbożnego.

14. Bo PAN nie porzuci swego ludu I nie pozostawi swojego dziedzictwa,

15. Gdyż sąd na nowo będzie sprawiedliwy, Ponownie ludzie będą się nim cieszyć.

16. Kto razem ze mną powstanie przeciw złym, Kto wraz ze mną wystąpi przeciw czyniącym nieprawość?

17. O, gdyby PAN nie był mi pomocą, Moja dusza już dawno byłaby w krainie milczenia.

18. Kiedy pomyślałem: Zachwiała się moja stopa — Twoja łaska, PANIE, była mi oparciem.

19. W chwilach moich licznych niepokojów Twoje pociechy podnoszą mnie na duszy.

20. Czy władza, która krzywdzi, ma coś wspólnego z Tobą? Albo ten, który wyrządza szkodę wbrew prawu?

21. Jednoczą się przeciwko sprawiedliwym duszom I potępiają ludzi niesplamionych winą.

22. PAN jednak stał się moją twierdzą, Mój Bóg pozostaje skałą, na której się chronię.

23. On odpłaci im za niegodziwość, Z powodu ich zła ześle na nich zgubę. Pan, nasz Bóg, położy im kres!