Vahiy 7 KKDEU

1. Bundan sonra yeryüzünün dört köşesinde duran dört melek gördüm. Bunlar yere, denize, ağaca rüzgar gelmesin diye, yeryüzünün dört yönüne doğru esen rüzgarları zorla tutuyorlardı.

2. Sonra gündoğusundan çıkan başka bir melek gördüm. Diri Tanrı'nın mührünü taşıyordu. Kendilerine yeri ve denizi kırıp geçirme yetkisi verilen dört meleğe yüksek sesle bağırdı:

3. “Tanrımız'ın kullarının alnına mühür vurmamızı bekleyin. O zamana dek yeri, denizi, ağaçları kırıp geçirmeyin.”

4. Alınlarına mühür vurulanların sayısını duydum. İsrailoğulları'nın tüm oymaklarından yüz kırk dört bin kişiydi:

5. Yahuda oymağından on iki bin kişi mühürlendi. Ruben oymağından on iki bin kişi, Gad oymağından on iki bin kişi,

6. Aşer oymağından on iki bin kişi, Naftali oymağından on iki bin kişi, Manaşşe oymağından on iki bin kişi,

7. Şimon oymağından on iki bin kişi, Levi oymağından on iki bin kişi, İssakar oymağından on iki bin kişi,

8. Zevulun oymağından on iki bin kişi, Yusuf oymağından on iki bin kişi, Benyamin oymağından on iki bin kişi mühürlendi.

9. Bu olaylardan sonra baktım, her ulustan, her oymaktan, her halktan, her dilden kimsenin sayamayacağı kadar büyük bir kalabalık gördüm. Tahtın ve Kuzu'nun önünde duruyorlardı. Ak giysiler kuşanmışlardı. Ellerinde hurma dalları tutuyor

10. ve yüksek sesle bağırıyorlardı: “Kurtarış tahtta oturan Tanrımız'a Ve Kuzu'ya özgüdür.”

11. Bütün melekler tahtın, İhtiyarlar'ın, dört yaratığın çevresinde duruyorlardı. Tahtın önünde yüzüstü yere kapanıp Tanrı'ya tapındılar.

12. “Amin, övgü, yücelik, bilgelik, şükür, onur, güç ve güçlülük sonsuza dek Tanrımız'ındır” diyorlardı.

13. Sonra, İhtiyarlar'dan biri bana dönerek, “Kim bu ak giysiler kuşanmış kişiler?” diye sordu, “Nereden geldiler?”

14. “Efendim, sen bilirsin!” diye karşılık verdim. İhtiyar, “Bunlar büyük sıkıntıdan gelenlerdir” dedi, “Giysilerini yıkayıp Kuzu'nun kanında ağarttılar.

15. Bu nedenle, Tanrı tahtının önünde duruyorlar, gece gündüz O'nun tapınağında O'na tapınıyorlar. Tahtta oturan onların barınağı olacak.

16. Bundan böyle ne acıkacaklar, ne susayacaklar, ne güneş çarpacak onları, ne de herhangi bir ateş kavuracak.

17. Çünkü tahtın ortasındaki Kuzu onların Çobanı olacak ve onları yaşam suyunun pınarlarına yöneltecek. Tanrı gözlerinden tüm gözyaşlarını silecek.”