Rzymian 12 SNP
1. Zachęcam was zatem, bracia, ze względu na miłosierdzie Boże, abyście oddali swoje ciała na ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu — jako wyraz waszej rozumnej, wypływającej z głębi ducha służby.
2. Nie podporządkowujcie się już wzorcom tego wieku. Niech was przeobraża nowy sposób myślenia, abyście potrafili rozpoznać, co jest wolą Bożą, co jest dobre, przyjemne i doskonałe.
3. Mówię bowiem każdemu z was, na mocy danej mi łaski, aby nie miał o sobie mniemania wyższego, niż należy. Niech każdy ocenia siebie rozsądnie, zgodnie z tym, co mu Bóg wytyczył w mierze wiary.
4. Jedno ciało ma bowiem wiele członków. Nie wszystkie one spełniają to samo zadanie.
5. Podobnie my, w swej wielości, stanowimy w Chrystusie jedno ciało. Natomiast każdy z osobna jesteśmy dla siebie członkami.
6. Stosownie do udzielonej nam łaski mamy też różne jej dary: czy to prorokowania — do głoszenia na miarę wiary;
7. czy usługiwania — do służby z poświęceniem; czy to nauczania, po to, by pouczać;
8. czy też zachęcania, po to, by podnosić na duchu. Kto wspiera — to hojnie; kto przewodzi — to z zapałem; kto okazuje miłosierdzie — to z całego serca.
9. Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, lgnijcie do dobra.
10. Darzcie siebie nawzajem serdeczną, braterską miłością. Wyprzedzajcie się w okazywaniu szacunku.
11. W zapale bądźcie niestrudzeni, duchem płomienni, w Panu — gotowi do służby.
12. W nadziei bądźcie radośni, w ucisku wytrwali, w modlitwie oddani.
13. Wspierajcie w potrzebach świętych, pielęgnujcie gościnność.
14. Dobrze życzcie tym, którzy was prześladują — dobrze życzcie, a nie przeklinajcie.
15. Radujcie się z radosnymi, płaczcie z płaczącymi.
16. Odnoście się do siebie z podobną wyrozumiałością. Nie bądźcie wyniośli, skłaniajcie się raczej do tego, co skromne. Nie uważajcie sami siebie za mądrych.
17. Nie odpłacajcie nikomu złem za zło. Starajcie się o to, co jest dobre dla wszystkich ludzi.
18. Jeśli to z waszej strony możliwe, zachowujcie pokój ze wszystkimi.
19. Najdrożsi! Nie mścijcie się sami. Pozostawcie miejsce gniewowi Bożemu. Czytamy przecież: Pomsta należy do Mnie, Ja odpłacę — mówi Pan.
20. Lecz jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go. Jeśli spragniony, daj mu się napić. To czyniąc, zgarniesz na jego głowę rozżarzone węgle.
21. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło przezwyciężaj dobrem.