Tytusa 2 SNP

1. Ty natomiast głoś to, co odpowiada zdrowej nauce.

2. Mianowicie, że starsi mężczyźni mają być trzeźwi, godni szacunku, rozsądni, zdrowi w wierze, miłości i cierpliwości.

3. Podobnie starsze kobiety: powinny postępować w sposób budzący uznanie, nie oczerniać innych, nie nadużywać wina i być przykładem tego, co szlachetne.

4. Niech doradzają młodszym, jak kochać mężów, dzieci,

5. jak zachować umiar, czystość moralną, jak prowadzić dom, być dobrymi i uległymi własnym mężom — żeby Słowu Bożemu nie uwłaczano.

6. Młodszych również zachęcaj do umiaru.

7. We wszystkim stawiaj siebie za wzór szlachetnego postępowania. W nauczaniu zasad zachowuj prawość, godność,

8. trafność wypowiedzi — której nie można niczego zarzucić — tak aby przeciwnik musiał ustąpić ze wstydem, nie mając o nas nic złego do powiedzenia.

9. Słudzy niech wykonują wszystkie polecenia swych panów, w sposób budzący zadowolenie i bez przeciwstawiania się w słowach.

10. Niech też nie kradną, lecz we wszystkim dają przykład dobrej wiary, tak by pod każdym względem być ozdobą zasad nauczanych przez Boga, naszego Zbawcę.

11. Objawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi.

12. Poucza nas ona, abyśmy wyrzekli się bezbożności oraz świeckich żądz i żyli w obecnym wieku rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie.

13. Wzywa nas również do czekania na spełnienie się cudownej nadziei i objawienie się chwały naszego wielkiego Boga i Zbawcy, Jezusa Chrystusa.

14. On wydał za nas samego siebie, aby nas wykupić od różnego rodzaju nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na szczególną własność, oddany szlachetnym czynom.

15. O tych sprawach mów, do nich zachęcaj i w oparciu o nie karć z całą powagą. Niech cię nikt nie lekceważy.